بررسي اثربخشي روش افشاي هيجاني به شيوه گفتاري / نوشتاري بر بهبود كيفيت زندگي زنان مبتلابه سرطان سينه شهر تبريز

EFFICACY OF METHODS OF EMOTIONAL DISCLOSURE (VERBAL / WRITTEN) TO IMPROVE THE QUALITY OF LIFE IN WOMEN WITH BREAST CANCER

پيش زمينه و هدف: سرطان سينه دومين سرطان شايع در جهان مي‌باشد. اين بيماري و درمان‌هاي مربوط به آن بر سطح عملكردهاي كيفيت زندگي تاثيرگذار است. درمان‌هاي روان‌شناختي مي‌تواند بر كيفيت زندگي اين بيماران موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي روش افشاي هيجاني به شيوه گفتاري/ نوشتاري بر بهبود كيفيت زندگي زنان مبتلابه سرطان سينه تبريز بود. مواد و روش كار: در اين پژوهش با بهره‌گيري از طرح نيمه آزمايشي، نمونه‌اي شامل 30 نفر از زنان مبتلابه سرطان سينه، عضو در انجمن حمايت از بيماران سرطان سينه آذربايجان شرقي، انتخاب و پس از جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه كنترل موردمطالعه قرار گرفتند (در هر گروه 15 نفر). ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه‌هاي كيفيت زندگي EORTCQLQ_C30.V.3 تواما" با پرسشنامه BR23.V.3 متعلق به سازمان اروپايي تحقيقات درمان سرطان، بود. در فرايند اجرا، گروه افشاي هيجاني به مدت چهار جلسه به افشا خاطرات ناخوشايند مرتبط با بيماري پرداختند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي را دريافت نكردند. يافته‌ها: نتايج به‌وسيله نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تجزيه‌وتحليل شد. نتايج حاصل از روش تحليل كوواريانس نشان داد كه روش افشاي هيجاني در مولفه‌هاي عملكرد جسماني، شناختي، اجتماعي، عاطفي، كيفيت عمومي و علايم بيماري، باعث بهبود كيفيت زندگي زنان مبتلابه سرطان سينه شده است ولي بر مولفه‌هاي عملكرد جنسي و ايفاي نقش، تاثيري نداشته است. نتيجه‌گيري: مي‌توان از روش افشاي هيجاني به‌عنوان يك روش موثر در بهبود كيفيت زندگي اين دسته از بيماران در مراكز آنكولوژي و به‌عنوان درمان‌هاي تكميلي در كنار درمان‌هاي پزشكي سود جست.

Background & Aims: Breast cancer is the second most common cancer in the world. These diseases and their treatment influence the quality of life functions. Psychological treatment can improve the quality of life of these patients. The present study made an attempt to comparatively study the efficacy of emotional disclosure practices using verbal/writing on improving the quality of life for women with breast cancer in Tabriz. Materials & Methods: Utilizing a quasi-experimental design, a sample of 30 women with breast cancer from breast cancer support community members in Tabriz were selected randomly into two experimental groups and control group (n = 15 in each group). Data collection included questionnaires EORTCQLQ_C30.V.3 along with BR23.V.3 questionnaire belonging to the European Organization for Cancer Research and Treatment, respectively. In the implementation process, emotional disclosure group was trained for 4 sessions to impart unpleasant memories associated with the disease, and the control group did not receive any intervention. Results: The results of co-variance test showed that emotional disclosure in women with breast cancer improve quality of life on the components of physical function, cognitive, social, emotional, and general quality and symptoms but has no effect on sexual function and role playing elements, and there was no difference between mindfulness-based cognitive therapy and emotional disclosure. Conclusion: We can take advantage of these methods as complementary therapies in oncology centers along with medical treatment.