تبيين و بررسي نقش و جايگاه مديريتي نيروي انتظامي در راهبرد تامين امنيت ملي

امروزه به مفهوم امنيت ملي، با حفظ بُعد سلبي، بُعد ايجابي نيز اضافه شده است. بُعد ايجابي، كه به معناي تامين شرايط مطلوب در درون كشور است، به گونه اي است كه موجبات رضايتمندي و مشروعيت سياسي از حكومت را فراهم مي آورد و انسجام اجتماعي و احساس رضايت از وضعيت كشور را ارتقا مي دهد. بر اين اساس، در اين تحقيق به دنبال بررسي نقش و جايگاه پليس در تامين امنيت ملي با توجه به تغييرات صورت گرفته در مفهوم امنيت ملي هستيم. از اين رو تحقيق مي تواند از نوع تحقيقات بنيادي محسوب شود كه كاربرد عملي نيز دارد. روش تدوين اين مقاله تشريح و استنتاج با مطالعه كتابخانه اي و اسنادي است. بر اساس يافته هاي تحقيق، در بُعد سلبيِ امنيت ملي، وظيفه پليس اين است كه با مديريت كارامد انتظامي از تبديل مسائل امنيت عمومي به مسائل امنيت ملي جلوگيري نمايد. در بُعد ايجابي نيز، از يك سو، با عرضه خدمات باكيفيت و مد نظر قرار دادن نگراني هاي شهروندان در ماموريت هاي خود، به دنبال كسب رضايتمندي مردم و ارتقاي احساس امنيت است. از سوي ديگر، در جامعه با نهادينه كردن امر پيشگيري وضعي و نيز توانمندسازي افراد در حل مشكلاتشان به دنبال تحقق اجتماع خودمسئول محور است. با تركيب وظايف پليس در بعد سلبي و ايجابي امنيت ملي، الگوي مديريتي پليس براي تامين امنيت ملي با محورهاي عناوين و موضوعات سياست گذاري، روش ها و اهداف، و نتايج مورد انتظار به مثابه نتيجه تحقيق عرضه مي شود.