تبيين نابرابري فضايي سطح سلامت با استفاده از مدل تصميم گيري الكتره (مطالعه موردي: شهرستان هاي استان خراسان رضوي)

اهداف: تعادل فضايي سلامت، يكي از اصول زمينه ساز تحقق عدالت و پايداري اجتماعي است و در اين راستا، شناخت فضايي نسبت به نابرابري سلامت، در سطح استان، كمك شاياني به برنامه ريزان، جهت تصميم گيري براي كاهش شكاف ، فراهم مي كند؛بنابراين در تحقيق حاضر با هدف تبيين نابرابري فضايي سلامت، به سنجش سطح سلامت شهروندان در شهرستان هاي استان خراسان رضوي پرداخته مي شود. روش: روش تحقيق توصيفي- تحليلي است و براي تحليل وضعيت سلامت در استان و رتبه بندي شهرستان ها، از تكنيك الكتره استفاده مي شود. ازجمله ورودي مدل الكتره، وزن معيار ها است كه در تحقيق با مدل ANP و نرم افزارSuper Decision با تكيه بر نظر ۱۳ نفر از خبرگان به دست آمده است. روش جمع آوري اطلاعات، كتابخانه اي و بر پايه داده هاي خام سرشماري عمومي و سالنامه هاي آماري استان، در سال هاي ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷ است. يافته ها/ نتايج: نتايج نشان مي دهد نابرابري فضايي سلامت، در سطح استان، بالا بوده است، به طوري كه نوزده شهرستان استان در يازده طبقه قرار گرفته اند. دو شهرستان سبزوار و كاشمر با رتبه يك و شهرستان مشهد با رتبه دو، از وضعيت سلامت مطلوبي برخوردارند. دو شهرستان خليل آباد و مه ولات با رتبه يازدهم، در پايين ترين سطح قرار دارند. نتيجه گيري: وجود نابرابري فضايي سلامت بين شهرستان هاي استان، بيانگر آن است كه در استان سياست ها و برنامه هاي بهداشتي- درماني، به دور از عدالت اجتماعي بوده است؛ بنابراين لازم است به توزيع عادلانه منابع، خدمات مراقبت هاي بهداشتي و ديگر عوامل بهداشتي موثر، در سطح سلامت، توجه شود.