برآورد آب تجديدپذير به كمك مدل بيلان آب در شرايط كمبود داده

اهداف: كشور ما به دليل پايين بودن ريزش هاي جوي و نامناسب بودن پراكنش زماني و مكاني آن، در زمره كشورهاي خشك و نيمه خشك جهان قرار دارد. در چنين وضعيتي منابع آب، گلوگاه توسعه خواهد بود. شرط پايداري كمي منابع آب، عدم تجاوز مصارف سالانه از مقدار آب تجديد پذير است. آب تجديد پذير، مقدار آبي است كه يك حوضه(يا محدودهجغرافيايي) طي چرخه آبي ساليانه توانايي بازيابي آن را دارد؛ بنابراين برنامه-ريزي براي توسعه پايدار نيازمند برآورد صحيح(و حتي محافظه كارانه) منابع آب تجديد-پذير است. روش: در مطالعه حاضر به بررسي مفهوم آب تجديد پذير و برآورد آن، بر اساس بيلان آبي، در زير حوضه هاي كشف رود پرداخته شده است. برقراري بيلان حوضه ها مبتني بر بهينه يابي مقادير پارامتر هاي بيلان، به روش سعي و خطا و با هدف حداقل نمودن عدم تراز آب(به سمت صفر)، بوده است. با توجه به عدم وجود داده هاي كافي و موثق براي تهيه بيلان، «نظر خبره» يكي از منابع مهم اطلاعات بود. همچنين براي به دست آوردن متوسط آب تجديد پذير، عوامل بيلان در دو سال تر و خشك برآورد شد. يافته ها/ نتايج: طبق روش كار اين پژوهش، نظر خبره در چارچوب اطلاعات موثق، روابط فيزيكي حاكم بر حوضه هاي آبريز و مقايسه بين حوضه هاي آبريز از نظر شرايط جغرافيايي و منطقه اي مختلف مورد استفاده قرار گرفت. نتيجه گيري: بر اين اساس متوسط آب تجديد پذير طبيعي و واقعي حوضه به ترتيب معادل ۸۸۴ و۹۸۸ ميليون متر مكعب و حداكثر و حداقل آب تجديد پذير واقعي حوضه نيز به ترتيب معادل ۱۲۲۲ و ۵۴۵ ميليون متر مكعب در دو سال تر و خشك برآورد شده است.