بررسي مقايسه اي اثر وازوپرسين با اپي نفرين در پيامد بيماران ايست قلبي ريوي با ريتم آسيستول

Effect of Vasopressin and Epinephrine in Cardiac Arrest Outcome in Patients with Asystole Rhythm

مقدمه و هدف: آسيستول مقاوم ترين ريتم در پاسخ به درمان در بيماران با ايست قلبي است كه در اين شرايط موفقيت احيا بيماران كمتر است. اپي نفرين داروي اصلي و وازوپرسين داروي آلترناتيو در درمان است. هدف از اين مطالعه تعيين اثر وازوپرسين در پيامد بيماران با ريتم آسيستول در مقايسه با اپي نفرين است. روش كار: در اين مطالعه كارآزمايي باليني 210 نفر وارد مطالعه شدند كه براي 105 نفر در اولين دوز از اپي نفرين (گروه 1) و در 105 نفر ديگر از وازوپرسين (گروه 2) استفاده شد. بقيه پروتكل در دو گروه مشابه و مطابق دستورالعمل انجمن قلب آمريكا 2010 بود. سپس داده ها شامل سن، جنس، بازگشت نبض، تعداد ضربان قلب ده دقيقه بعد از احيا، بقاي 1 ساعته، 24 ساعته، يك ماهه و مدت بقا بيماران ارزيابي شد و توسط نرم افزار SPSS 18 مورد آناليز قرار گرفتند. نتايج: هيچ اختلاف معناداري بين دو گروه از لحاظ جنس، سن، بازگشت نبض ، ميزان بقاي يك ساعته، يك روزه و يك ماهه و مدت بقا بيماران وجود نداشت. تعداد ضربان قلب در ده دقيقه بعد از احيا در گروه وازوپرسين كمتر بود كه بين دو گروه اختلاف معني داري وجود داشت (P < 0.001). نتيجه نهايي: با توجه به ايجاد تاكيكاردي كمتر در بيماران دريافت كننده وازوپرسين نسبت به اپي نفرين، شايد وازوپرسين در شرايط خاص همچون در تركيب با ساير داروها، با تجويز دزهاي متعدد يا اسيدوزيس بتواند باعث افزايش و بهبود بقا در بيماران با ريتم آسيستول شود، گرچه تاييد آنها نيز نيازمند مطالعات بيشتري مي باشد.

Introduction & Objective: The most persistent rhythm in the treatment of cardiac arrest is asys-tole. In this situation, the survival is rare. The choice is epinephrine, and vasopressin is as an alternative drug. The study purpose is to compare the effects of vasopressin and epinephrine on the outcome of asystole rhythm. Materials & Methods: This clinical trial was performed on 210 patients with asystole rhythm. 105 patients received epinephrine (group1) and 105 patientsʹ vasopressin (group 2) as the first drug. American heart association guideline (2010) was performed on both groups. Then data collection (age, sex, return of spontaneous circulation, survival of first hour, first day and first month, heart rate after 10 minutes resuscitation and survival to discharge) were evaluated. These data were analyzed by SPSS 18 software. Results: There were no significant difference in sex, age, return of spontaneous circulation, survival of first hour, first day and first month after resuscitation between the two groups. But there was a significant difference in post resuscitation heart rate after 10 minutes in group 2 compared to group 1, which was lower in group 2. Conclusion: As tachycardia due to receiving vasopressin is less than that of epinephrine, it may be more effective on survival in some conditions such as its combination with other drugs, administration of multiple doses of vasopressin or acidosis. Although, further studies are needed. (Sci J Hamadan Univ Med Sci 2015; 22 (3): 171-178)