برايند جايگزيني مباني ديني در نظريه «قدرت راديكال» ( با تاكيد بر انديشه سياسي امام خميني (رض))

بحث قدرت يكي از مباحثي است كه همواره با مقوله هاي سياست و حكومت مطرح مي شود. استيون لوكس سه نگرش عمده در اين نگاه را بيان مي‌كند. نگرش اول نگرش يك بعدي به قدرت و نگاه كثرت‌گرايان است. ديدگاه دوم ديدگاه دو بعدي قدرت و نگاه نخبه‌گرايي مي‌باشد. و نگرش سوم كه متعلق به خود لوكس است، و خود او نام آن را «نگرشي راديكال» مي‌نهد، علاوه بر تصميم‌گيران و نخبگان، بر اعمال قدرت از طريق «شكل‌دهي ترجيحات» كساني كه بر آنها اعمال قدرت مي‌شود تاكيد دارد. اين مقاله در پي آن است كه دست‌يابي لوكس به نظريه قدرت راديكال در پرتو پيروي از مباني معرفت‌شناسي، هستي‌شناسي و انسان‌شناسي است. با يافتن اين مباني و جايگزيني آنها با مباني ديني اصل نظريه نيز تغيير يافته و نظريه جديدي مبتني بر مباني ديني توليد خواهد شد. بر اساس مباني ديني، و به خصوص انديشه‌هاي حضرت امام خميني ره، اجبار و زور و اين كه شخص يا گروهي تلاش كند شهروندان را مجبور به پذيرش سياست‌هايي كند كه در غير اين صورت آن شهروندان چنين سياست‌هايي را نمي‌پذيرفتند، وجود ندارد. بلكه از آن‌جا كه قدرت واقعي از آن خداوند است، اعمال قدرت توسط حكومت نيز با اين عنوان صورت مي‌گيرد