مركزيت معناييولايت سياسي درانديشه سياسي امام خميني و جايگاه مردم در آن

امام خميني «ره » هم درعرصه نظروهم درمقام عمل، پايه واساس نظام سياسي خودرابر «ولايت مطلقه فقيه » استوارنمودهوالگوي حكومت اسلامي را با تولي و ولايت سياسي فقيه جامع الشرايط ترسيم نمود، و نقش و جايگاه مردم در نظام اسلامي نيز در انديشه ي ايشان در همين چارچوب معنا و مفهوم مي يابد. از نظر امام قدس‏سره ولايت مطلقه فقيه همان ولايتي است كه از جانب خداوند به نبي‏اكرم صلي الله عليه و آله و ايمه (عليهم السلام) واگذار شده است و از اهم احكام الهي است و بر جميع احكام الهي تقدم دارد. در انديشه ي امام نقش اصلي و كليدي مردم درمرحله تحقق حكومت ولايي مي‌باشد چون بدون مردم و استقبال و خواست آنها و مشاركت همهجانبه مردم حكومت تحقق نمي‌يابد اگر چه حاكم شخصي مانند علي بن ابيطالب باشدچنان‌چه امام شرط ايجاد حكومت خود را در گرو حضور مردم مي‌داند. در اين پژوهش با بررسي مركزيت معنايي انديشه سياسي امام راحل كه همان ولايت سياسي فقها در عصر غيبت مي باشد به جايگاه مردم در انديشه هاي وي پرداخته شده است.