تاثير ضابطه آيين‌نامه‌اي تامين ‌‌‌‌‌‌مقاومت جانبي قاب خمشي بر رفتار غيرخطي سيستم‌هاي دوگانه بتن مسلح

مطابق اكثر آيين‌نامه‌ها از جمله استاندارد 2800، در سيستم دوگانه، قاب‌هاي خمشي بايد به‌طور مستقل قادر به تحمل حداقل 25 درصد نيروي جانبي وارد بر ساختمان باشند. در مسايل حرفه‌اي، براي اعمال اين بند از آيين‌نامه روش‌هاي مختلفي وجود دارد كه در اين مقاله به بررسي اين روش‌ها و تاثير آن‌ها بر روي مقاومت سازه و نحوه توزيع نيروي برشي بين قاب و ديوار برشي پرداخته مي‌شود.‌ ‌‌‌در اين روش‌ها، به‌منظور حذف توانايي باربري جانبي ديوار برشي، ديوار برشي حذف مي‌شود و يا بدون حذف ديوار برشي، پارامترهاي سختي ديوار برشي اصلاح مي‌شود. براي بررسي تاثير اين بند آيين‌نامه، مدل‌هاي سازه‌اي با تعداد طبقات مختلف با و بدون در نظر گرفتن بند مذكور مدل‌سازي شدند. نتايج حاصل از تحليل‌هاي بار افزون و تاريخچه زماني نشان مي‌دهد، در نوعي از روش حذف توانايي باربري جانبي ديوار برشي با اعمال تغييراتي در سختي ديوار برشي و المان‌هاي مرزي آن، كه در اين پژوهش با عنوان (c) توصيف‌شده، تغييرات قابل‌ملاحظه‌اي در نتايج ايجاد مي‌شود. در اين روش تعداد المان‌هايي كه وارد حوزه غيرخطي شده‌اند، كاهش‌يافته و مقاومت جانبي سازه افزايش‌يافته است. در كليه روش‌ها سهم ديوار نسبت به قاب در طبقات فوقاني كمتر شده است. در تمامي مدل‌هايي كه قاب خمشي توانايي تحمل حداقل 25 درصد نيروي جانبي را دارد، در تراز پايه سهم باربري جانبي قاب خمشي در سيستم دوگانه در تحليل‌هاي خطي بين 7/1 الي 2/7 درصد و در تحليل‌هاي تاريخچه زماني غيرخطي بين 9/1% الي 3/7% است.