بررسي صلبيت و رفتار نامناسب اتصال گيردار تير I شكل به ستون IPEدوبل با استفاده از روش اجزاي محدود

ستون هاي دوبل در كشور ايران به‌طور وسيعي مورد استفاده قرار مي گيرد. زمان استفاده از اين ستون ها در قاب هاي خمشي، اتصال تير به ستون از طريق ورق هاي پوششي ستون صورت مي گيرد. به دليل مشكلات اجرايي، ورق هاي مزبور تنها از طريق لبه هاي كناري به مقاطع ستون جوش مي شوند و در اثر نيروهاي وارده از تير به ورق پوششي، ورق مزبور كمانش پيدا كرده و صلبيت اتصال به‌شدت كاهش مي يابد. در اين مقاله، سعي شده تا با بررسي رفتار اتصالات گيردار متداول، رفتار نامناسب اين نوع اتصالات تا حدودي روشن شود. اتصال موردنظر از روش اجزاي محدود و توسط نرم افزار Abaqus V6.10 تحليل گرديده است. پس از تحليل اتصال مشخص گرديد كه اين نوع اتصال علي رغم داشتن جزييات يك اتصال صلب داراي صلبيت، مقاومت و شكل پذيري بسيار پاييني بوده و استفاده از آن به‌عنوان يك سيستم سازه اي مستقل ممكن است منجر به خرابي هاي جبران ناپذيري در سازه شود. در نتيجه، درصورتي‌كه بنا به دلايل مختلف، از ستون هاي دوبل استفاده شود، بايد با استفاده از روشي مناسب مانع از دوران ورق پوششي ستون شد. روش استفاده‌شده يا بايد نتيجه تحقيقات معتبر موجود باشد و يا با استفاده از روشي مناسب مورد بررسي قرار گيرد.