خوانشي از تجربه شهري در خيابا نهاي استانبول تا پرسه زني ذهني در خيابان هاي تهران نمونه موردي: استقلالِ استانبول، لاله زارِ تهران

شهر، حاصل برآیند عوامل عینی و ذهنی در بستر تجرب ههای روزانه است، امری كه "لفور" از آن تحت عنوان «كنش فضایی » یاد م یكند. مادام یكه مابین این عینی تها و ذهنی تها، قرابت وجود داشته باشد، امكان خوانشی ساختارمند از شهر میسر است. انسان در ارتباطی دیالكتیكی از یكسو جهت حضور نیازمند زمان بوده )تجربه( و از دیگر سوی، زمان )خاطره( را برم یسازد. «مكان »ها به عنوان جایی كه توامان نیازمند «انسان » و «زمان »اند، پیونددهنده این دو بوده و تجربه و خاطره را از تجرید ذهن به عینیت بدل م ینمایند. از این رو هدف نوشتار، «روشنگری درخصوص چگونگی قرابت و افتراق عینی تها و ذهنی تها در شهرهای معاصر است ». به این سبب روایتی از داستان سرگذشت و جایگاه دو متن در دو شهر تهران و استانبول به عنوان شهرهای جنوبی و با وجود اشترا كات فرهنگی، تاریخی و مذهبی با روش كیفی مورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج نوشتار با گذار از معرفی تفاو ت مكا نهای مورد بررسی و اثرگذاری متفاوت آنها در ساخت و تقویت جریان زندگی روزمره در دو شهر، این تفاو تها را حاصل پرا كسیس فضایی متفاوت به سبب قرائ تهای گونا گون از جریانات و مفاهیم یچون مدرنیته، قدرت و ایدئولوژی حا كم بر تولید و بازتولید فضا در دو شهر م یداند. واژ