فراواني استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده مقاوم به متي سيلين از دست و بيني كاركنان مراكز آموزشي - درماني شهر ساري (1391)

زمينه و هدف : استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين از پاتوژن هاي مهم بيمارستاني است. اين مطالعه به منظور تعيين فراواني استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده مقاوم به متي سيلين از دست و بيني كاركنان مراكز آموزشي - درماني شهر ساري انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه توصيفي روي 148 نفر از كاركنان درماني بخش هاي مختلف بيمارستان هاي آموزشي شهرستان ساري در سال 1391 انجام شد. از انگشتان دست و ناحيه قدامي بيني افراد نمونه برداري انجام شد. نمونه ها بلافاصله در محيط مانيتول سالت آگار كشت داده شدند. كلني هاي مشكوك با رنگ آميزي گرم و تست هاي كاتالاز و كواگولاز مورد شناسايي قرار گرفتند. تست حساسيت به آنتي بيوتيك ها به روش ديسك ديفيوژن انجام شد. براي تعيين مقاومت استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده به متي سيلين از روش ميكرودايلوشن براث و مشخص شدن حداقل غلظت ممانعت كنندگي از رشد باكتري استفاده شد. يافته ها : فراواني حاملين استافيلوكوكوس اورئوس و استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين به ترتيب 16.2% و 9.5% تعيين شد. بيشترين درصد حاملين استافيلوكوكوس اورئوس در كاركنان بخش اتاق عمل - آنژيوگرافي و داخلي اطفال بود. بيشترين فراواني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين در كاركنان بخش هاي اتاق عمل و آنژيوگرافي بود. تمام سويه ها نسبت به پني سيلين و آموكسي سيلين مقاوم و نسبت به ونكومايسين و كلرامفنيكل حساس بودند. نتيجه گيري : فراواني استافيلوكوكوس اورئوس در كاركنان بيمارستان هاي آموزشي ساري، نسبت به مطالعات مشابه در كشور پايين تر و فراواني سويه هاي مقاوم به متي سيلين در مقايسه با مطالعات مشابه ايران بالاتر بود.