نقش استراتژيك جاده ابريشم در توسعه فرهنگي و تثبيت اقتصاد مقاومتي

The Strategic Role of ‘’Silk Road’’ in Cultural Development and Stabilization of Resistance Economy

بي شك جاده ابريشم در گذشته يكي از برجسته ترين تحولات اقتصادي، سياسي و ارتباطي و مهم ترين شاهراه ارتباطي و كانون تبادل فرهنگ، هنر، عقايد، مذهب و حتي مسايل نظامي و اقتصادي محسوب مي شد. اهميت موضوع ناشي از اين است كه احياي مجدد جاده ابريشم زمينه ارتقا موقعيت استراتژيك ايران و بهره برداري بهينه از موقعيت ترانزيتي را در مسير شرق و غرب فراهم مي سازد. اين مقاله، با روش توصيفي ـ تبييني و با بهره گيري از روش اسنادي به نقش استراتژيك احياي جاده ابريشم در شكل سنتي و نوين آن، براي توسعه روابط سياسي، اقتصادي و فرهنگي ايران و كشورهاي آسياي مركزي در جهت تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي در چارچوب نظريه ارتباطات كارل دويچ مي پردازد. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه علي رغم چالش هاي متعدد،فرصت هاي مناسبي براي احياي جاده استراتژيك ابريشم به عنوان يك پروژه زيربنايي به تسهيل حمل و نقل بار و مسافر كمك مي كند و از اين طريق، زمينه توسعه فرهنگي و تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي در ايران، كه شامل موارد متعددي ازجمله متنوع سازي درآمدهاي ملي و خروج از وابستگي به درآمدهاي نفتي است، تحقق پيدا مي كند.

No doubt, ‘’Silk Road’’ was formerly regarded as one the most salient economic, political and transportation developments, and the most important transit highway and center for exchanging cultures, arts, beliefs, religions as well as military and economic issues. The importance of of this question lies in the fact that the revival of ‘’Silk Road’’ prepares the ground for strengthening Iran’s strategic position and using the transit system of the way which links the West with the East. Using a descriptive-interpretative method and documentary evidence, this paper seeks to define the strategic role of ‘’Silk Road’’, in its traditional and modern forms, in developing the political, economic and cultural relations of Iran with central Asian countries and then to achieve the goals of resistance economy within the framework of Karl Dowech’s communicative theory. The research findings suggest that, despite the numerous challenges, there are suitable opportunities for reviving the strategic ‘’Silk Road’’, as a basic project, which helps facilitate transferring the loads and passengers. Therefore, it prepares the ground for cultural development and realizing the aims of resistance economy in Iran which include such things like variations in the sources of national revenue and freedom from dependence on oil revenues.