نظريه‎هاي يادگيري و به كارگيري آنها در فرايند تدريس در رشته‎هاي علوم انساني

Theories of Learining and Their Applications in Process of Teaching Humanities

مقاله حاضر با هدف بررسي ميزان شناخت اعضاي هييت علمي رشته هاي علوم انساني دانشگاههاي شهر تهران از چهار دسته نظريه‎هاي يادگيري و چگونگي به كارگيري آنها در فرايند تدريس تهيه شده است. روش پژوهش توصيفي و نمونه آماري نيز شامل 75 نفر از اعضاي هييت علمي رشته‎هاي مذكور از پنج دانشگاه تهران بود كه بر اساس درصد سهم اعضاي هييت علمي دانشگاهها و جنسيت با روشهاي نمونه‌گيري خوشه‌اي، طبقه‌اي متناسب با حجم و تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارجمع‌آوري داده‎ها شامل آزمون سنجش نظريه‎هاي يادگيري و چك ليست مشاهده عملكرد تدريس اعضاي هييت علمي بود. داده‎ها در دو سطح توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل آماري شدند. عمده‎ترين يافته‌هاي پژوهش اين است كه ميزان شناخت اعضاي هييت علمي رشته‎‎هاي علوم انساني از نظريه‌هاي يادگيري در سطح بالاتر از متوسط بود. بيشترين ميانگين نمره‎‎ها مربوط به حوزه نظريه رفتارگرايي و كمترين آنها مربوط به حوزه نظريه فراشناخت بود.

The purpose of this study was to examine understanding of humanities, faculty members about four learning theories and their applications in teaching processes. Research Method was descriptive and the sample included 75 faculty members from 5 universites in Tehran. Instruments for gathering data included tests for measuring learning theories and a check list suggesting function of teaching professors. Data in two levels of descriptive and inferential were analyzed. Principal findings were: The extend of understanding of faculty member from learning theories was average. The highest mean was related to behavorism and lowest to meta cognition part. Keywords: Learning Theory, Teaching Process, Cognition, Humanities, Faculty Members and Application of Learning Theories.