مذاكرات استراتژيك (راهبردها، تاكتيك‌ها و الزامات)

چكيده مسايل و مباحث مربوط به مذاكرات استراتژيك (راهبردي) بسيار سهل و در عين حال ممتنع است. سهل، از آن جهت كه همه روزه در اخبار به نمونه‎هايي از آن مانند مذاكرات خلع سلاح هسته‌اي امريكا و روسيه، مذاكرات صلح هند و پاكستان، مذاكرات تجاري امريكا و چين، مذاكرات هسته‌اي ايران و 1+5 وغيره اشاره مي‎شود و از آن‌رو ممتنع است كه تاكنون كمتر پژوهشي در اين‌باره به‌ويژه در مورد ماهيت و روش‌هاي آن، آن‌هم به زبان فارسي صورت گرفته ‎است. البته در زمينه مذاكرات ديپلماتيك و تجاري منابعي وجود دارد كه با آنچه در مذاكرات استراتژيك و تكيه آن بر قدرت صورت مي‌گيرد، تفاوت بسيار زيادي دارد. مذاكرات استراتژيك را مذاكرات درخصوص زمينه‎ها و مسايل بين‎المللي، منطقه‎اي و ملي مهم در گستره زماني ميان‌مدت تا بلندمدت تعريف كرده‎اند كه در آن مهارت‌هاي مذاكره‎اي و تاكتيك‌هاي آن به‌كار گرفته مي‎شود. در اين مذاكرات، راهبردها، ابزارهايي هستند كه شما را به هدف يا اهداف از پيش تعيين‌شده مي‎رسانند و تاكتيك‌ها نيز ابزارهايي براي دستيابي به استراتژي‌ها به‌شمار مي‌آيند. رهبران استراتژيك بايد بدانند چگونه از وراي ديدگاه‌هاي متفاوت، مذاكرات را پيش ببرند. اگرچه اين امر در وهله نخست سخت و دشوار به‌نظر مي‌رسد، ولي در حقيقت ما با آن درگير هستيم و اين‌گونه مذاكرات را مذاكرات استراتژيك مي‌ناميم. ما در اين پژوهش ابتدا به اختصار ابعاد، انواع و اصول مذاكره را بيان كرده و سپس به شرح مذاكرات استراتژيك و ارتباط آن با بحث قدرت خواهيم پرداخت، در نهايت نيز به‌طور خلاصه يك نمونه از مذاكرات استراتژيك را به‌عنوان مطالعه موردي (Case Study) مورد اشاره قرار مي‌دهيم.