مداخله بشردوستانه از ديدگاه نظريه‌هاي روابط بين‌الملل

موضوع مداخله بشردوستانه همواره سوالاتي را درباره چالش‌برانگيزترين بحث اخلاقي در حوزه سياست خارجي كشورها مطرح مي‌كند. هواداران هر‌نوع تفكر سياسي در حوزه روابط بين‌الملل، مداخله را تحت شرايط خاصي توجيه مي‌كنند اما از طرف ديگر آنچه را گروهي به‌ عنوان مداخله عادلانه مي‌بينند، ديگران به‌شدت ناعادلانه مي‌خوانند. درواقع اصل عدم مداخله در جامعه بين‌المللي يك قاعده آمره است اما هنگامي كه دولت‌ها حقوق بشر شهروندان خود را نقض مي‌كنند يا در جريان جنگ داخلي سقوط مي‌كنند و نابساماني و هرج‌و‌مرج حاكم مي‌شود، آيا اصل حاكميت را بايد ناديده گرفت و مداخله نظامي را مجاز دانست؟ اين سوالي است كه در اين مقاله از ديدگاه نظريه‌هاي روابط بين‌الملل بررسي مي‌شود. اين مقاله درصدد است تا رويه‌هاي اصلي و ديدگاه‌هاي عمده نظريه‌هاي روابط بين‌الملل را در مورد مداخله بشردوستانه بررسي كند و ازآنجاكه اختلاف جزيي و ناهم‌آوايي هر ‌نظريه را نمي‌توان به طور دقيق بيان كرد، طبقه‌بندي‌ها در اين مقاله بيشتر كلي هستند.

Humanitarian Intervention from International Relations Theories’ Perspective Rahmat Hajimineh Faculty member of Islamic Azad University, East Tehran Branch hajrahmat@gmail.com The issue of Humanitarian Intervention always poses questions of the most moral challenging. Proponent of every political belief in International Relations field will justify intervention under certain circumstances. What one group views as a just intervention, another will consider severely unjust. The challenge is that, Non– Intervention is a main principle in international community, but in times of violating citizen’s human rights by their states, or failed states due to a civil war, or while disorder and anarchy become dominant, should the sovereignty principle be forgotten, whereby military intervention is accepted? Examining this question, the article of each theory cannot be addressed adequately here, so the categorizations are necessarily broad.