گونه هاي فراغت و تاثير آن بر سلامت اجتماعي جوانان

Leisure Varieties and Its Impact on Youth’s Social Health

سلامت اجتماعي يكي از شاخص هاي توسعه جوامع است كه مي تواند در توسعه جامعه نقش اساسي ايفا كند. سلامت اجتماعي افراد مي تواند از طريق بهبود وضع اوقات فراغت و بهره وري بهتر از آن ارتقا يابد. لذا پژوهش حاضر بر آن است تا به اين سوال اساسي پاسخ دهد كه آيا نحوه گذران اوقات فراغت بر سلامت اجتماعي افراد تاثير مي گذارد يا نه؟ و اگر اين تاثير مثبت است ميزان و رابطه هر يك از انواع اوقات فراغت با سلامت اجتماعي افراد چگونه است؟ در اين مطالعه تحقيقي از مدل سلامت كييز براي سنجش سلامت اجتماعي و از مدل دو مازيه براي سنجش گونه-هاي فراغت استفاده شده است. روش تحقيق، از نوع پيمايش مقطعي، كاربردي و از نوع تحقيقات پهنانگر است. جامعه آماري مورد مطالعه در اين پژوهش، جوانان 15 الي 29 ساله شهرهاي استان آذربايجان-شرقي و حجم نمونه برابر با 594 نفر است كه از طريق فرمول كوكران تعيين شده است. بر اساس نتايج به دست آمده، سلامت اجتماعي پاسخگويان در سطح متوسط و فراغت در سطح متوسط به پايين قرار دارد. همچنين، بين نحوه گذران اوقات فراغت و سلامت اجتماعي، رابطه معنادار و متوسط به بالايي وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان دهنده اين است كه 1/18 درصد از تغييرات مربوط به سلامت اجتماعي به سبك هاي گذران اوقات فراغت فرد مربوط مي شود. در بين گونه هاي فراغت، فراغت هنري بيشترين و فراغت عملي كمترين تاثير را بر روي سلامت اجتماعي پاسخگويان دارد و در اين راستا، تنها تاثير فراغت عملي بر روي سلامت اجتماعي معنادار نبوده است.

Social health is one of the development indicators in society and it can play a vital role in community development. Social health can be improved through better productivity and enhanced leisure. This paper attempts to answer the fundamental question of whether social leisure activities affect the health or not? If the impact is positive, how will be the relationship between the of rate and the types of leisure and social health of individuals? Research Method is cross-applied and cross-sectional in broad range. The target population in this research is Youth 15 to 29 years in cities of East Azerbaijan Province. The sample size is 594 which is selected the Cochran formula. Based on the results, the average level of respondentsʹ social health and leisure is lower than average. Also, there is a significant relationship between leisure activities and social health. Regression analysis indicated that 18.1% of the variation of social health concerned to the style of leisure. Among the dimensions of Leisure, art leisure has the more and business Leisure the least impact on the respondentʹs social health, and impact practical leisure on social health is not significant.