مطالعه تطبيقي نقوش و طرح هاي انتزاعي در هنراسلامي با هنر مينيماليسمي

تغييرات گسترد هاي در جهان، پس از جنگ جهاني دوم، در زمين ههاي فلسفي، هنري و سياسي و اجتماعي رخ داد و تمامي اصول مدرنيسم را به چالش كشيد. در اين ميان هنر مينيمال با رويكردي انتزاعي و مفاهيمي جديد از درون نقاشي اكسپرسيونيسم انتزاعي و پاپ آرت سر برآورد. در مقابل هنر اسلامي يا هنرهاي مسلمانان به بخشي از هنر اطلاق م يشود كه در جامعه مسلمانان و نه لزوما توسط مسلمانان رواج داشته است. هنرمندان اسلامي خلاقيتشان را در جهت زنده كردن باورهاي دروني خويش و ايجاد مجموع هاي از تجسمات و آثار هنري منحصر به فرد سوق دادند. عدم پذيرش توصيف تصاوير موجودات زنده در دين اسلام باعث شد تا هنرمندان اسلامي به تدريج روش جديدي را تعريف كنند و به اين ترتيب از هنر روم يها و بيزانسي ها ي زمان خودشان فاصله بگيرند. در اين تحقيق به مقايسه و بررسي آثار هنرمندان مينيمال و آثار هنرهاي اسلامي كه در سادگي و تكرارشدن نقوش فصل مشترك دارند، پرداخته م يشود. بررسي تاثيرات هنر انتزاعي اسلامي كه قدمتي طولاني دارد با يك گرايش هنري معاصر مواردي را روشن م يكند كه براي شناخت هر چه بيشتر هنر دوران مدرن و پست مدرن بسيار راهگشا است. روش تحقيق اين پژوهش تاريخي، توصيفي و تطبيقي است كه اطلاعات مورد نياز از طريق مطالعات كتابخانه اي و اسنادي به دست آمده است. اين مطالعه نشان مي دهد كه هنرمندان معاصر با الهام از دور ههاي تاريخي بسيار دور و همچنين نگاهي به دوران حاضر، به خلق آثار خود مشغول شد هاند. اهداف مقاله -1 مقايسه تطبيقي كاربرد انتزاع و سادگي در هنر اسلامي و مينيمال. -2 بررسي هدف نهايي هنرمندان در بيان انتزاعي طر حها و نقوش. سوالات مقاله -1 چگونه هنرمندان در هنر مينيمال و هنر اسلامي از انتزاع بهره گرفت هاند؟ -2 آيا ديدگاه فلسفي در كاربرد انتزاع در هنراسلامي و مينيمال وجود داشته است؟