بررسي دلايل تنزل جايگاه وزارت در دوره اول صفوي

وزارت به عنوان يكي از مهم ترين اركان ديوانسالاري ايران در تمامي دوره هاي تاريخي كما بيش از اعتبار و جايگاه ويژه اي برخوردار بوده است و بسياري از امور مالي، اداري،قضايي و تشريفاتي كشور توسط دستگاه وزارت حل و فصل مي گرديد.در نيمه اول حكومت سلسله صفوي بنا به دلايلي چند از جمله قدرت مطلقه و بلامنازع شاهان صفوي،تفوق نيروهاي نظامي يا اهل شمشير برساير طبقات اجتماعي،كشمكش بين قزلباشان و تاجيكان و ضعيف شدن سنت ديوانسالاري در عهد دوره حكومت هاي تركمانان آق قويو نلو و قره قويونلو، باعث تنزل جايگاه و موقعيت وزير شد. بعد از تثبيت پايه هاي حكومت صفوي وزير بار ديگر با عنوان اعتمادالدوله به صحنه مديريت مملكت باز گشت. بررسي دلايل تنزل جايگاه وزارت در اوايل دوره صفوي موضوع اين مقاله مي باشد.