تاثير مد اخله آموزشي بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شد ه د ر خصوص رفتارهاي پيشگيري كنند ه از ايد ز د ر د اوطلبان سلامت

Impact of Educational Intervention Based on Theory of Planned Behavior (TPB) on the AIDS-Preventive Behavior among Health Volunteers

زمينه و هد ف: شيوع بيماري ايد ز د ر جهان د ر حال گسترش است و به يك مشكل اضطراري تبد يل شد ه است. اين مطالعه با هد ف بررسي كارايي مد اخله آموزشي بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شد ه د ر خصوص رفتارهاي پيشگيري كنند ه از ايد ز د ر د اوطلبان سلامت شهرستان سيرجان د ر سال 1393 انجام شد . موا د و روش ها: اين پژوهش مطالعه اي نيمه تجربي است. جمعيت مورد مطالعه، تعد اد 120 نفر از د اوطلبان سلامت شهرستان سيرجان بود ند كه به طور تصاد في به د و گروه مد اخله ( 60 نفر) و كنترل ( 60 نفر) تقسيم شد ند . مد اخله آموزشي طي سه جلسه 60 د قيقه اي انجام شد . د اد ه ها از طريق تكميل پرسشنامه (حاوي 40 سوال) طي مصاحبه مستقيم قبل از مد اخله آموزشي و سه ماه بعد ازآن، جمع آوري گرد يد . د اد ه ها با استفاد ه از كاي اسكوير، آزمون د قيق فيشر، تي مستقل و تي زوجي تجزيه وتحليل شد ند . يافته ها: بين ميانگين نمرات د و گروه ازلحاظ آگاهي، نگرش نسبت به رفتار، عملكرد ، قصد رفتاري، هنجار ذهني و كنترل رفتاري د رك شد ه قبل از مطالعه تفاوت معناد اري وجود ند اشت. اما پس از اجراي برنامه ولي د ر گروه شاهد اختلاف .(p > 0/ آموزشي اين متغيرها د ر گروه مد اخله افزايش معناد اري يافت ( 001 معناد اري مشاهد ه نشد . نتيجه گيري: نظريه رفتار برنامه ريزي شد ه د ر آموزش د اوطلبان سلامت موثر بود . بنابراين، پيشنهاد مي گرد د براي رفتارهاي پيشگيري كنند ه از ايد ز از نظريه رفتار برنامه ريزي شد ه استفاد ه گرد د . نوع مقاله: مطالعه پژوهشي.

Background and Objective: The AIDS epidemic is considerably widespread across the world, turning out to be an exigent problem. The aim of this study was to assess the impact of educational intervention based on the Theory of Planned Behavior (TPB) on the prevention of AIDS among health volunteers in Sirjan County. Methods: This was a quasi-experimental study in which 120 health volunteers attending health centers in Sirjan city, were selected to participate in this study; 60 in the intervention group and 60 in the control group. The intervention was conducted over three sessions for 60 minutes. Data were collected by a valid and reliable 40-item questionnaire before intervention and three months after the intervention. Data was analyzed by chi-square, Fisher’s exact, paired t-test and independent t-test. Results: The average scores of both groups according to awareness level, attitude toward behavior, functioning, behavioral intention, mental norms and perceived behavioral control had no meaningful differences before the intervention. But after educational intervention, the average scores of all variables increased meaningfully in the intervention group (p < 0.001). But, there was no increase or significant difference in the control group. Conclusion: TPB was effective in educating health volunteers. Therefore, it is suggested that TPB can be used in training AIDs-prevention behaviors. Paper Type: Research Article.