كاركرد تمدن‌سازانه هجرت امام رضا(ع) به ايران

Civilization-Building Function of Imam Rezaʹʹs Hejirat (Migration) to Iran

تاكنون تحليل‌هاي گوناگوني از واقعه مهم هجرت امام رضا(ع) به ايران ارايه شده است. در اين ميان شايد آنچه تاكنون تا حدي مهجور مانده، هويت تمدن‌ساز اين هجرت باشد. در اين رويكرد، اين هجرت مبارك، بر خلاف ظاهر تبعيدگونه آنكه خود در پس پرده ادعاي تكريم اهل بيت و بازگرداندن حق حكومت به ايشان از سوي غاصبان بني‌عباس پنهان بود، نه‌تنها حركتي براي تثبيت تشيع در كشور ايران و ايجاد تمدني اسلامي و شيعي در اين سرزمين بود كه طراحي‌اي بود براي تسري اين اقدام عميق به ديگر سرزمين‌هاي اسلامي و سرانجام ايجاد حكومت و تمدني اسلامي و شيعي در سراسر جهان. اين مفهوم در نگاه شيعي، نزديكي و پيوند عميقي با موضوع غيبت، انتظار و ظهور دارد كه در نهايت به موضوع حكومت جهاني آخرالزمان منتهي مي‌شود. در اين مقاله تلاش شده است تا هجرت امام رضا(ع) به ايران به‌مثابه اقدامي تمدن‌ساز در ادامه تلاش‌ها و هجرت‌هاي انبياي عظام و ايمه معصومين از زاويه نگاهي آخرالزماني تحليل و بر هويت زمينه‌سازي ظهور در آن تاكيد شود.

Various interpretations have so far been presented regarding the significant event of Imam Rezaʹs migration (Hijrat) to Iran. What is less taken into account is the civilization-building nature of this migration. According to this approach, this migration, despite its exile-like nature hiding in disguise of claims by Bani Abbas tyrants that they want to glorify Ahl-al-Bayt and return them the rule, was in fact a move towards stabilizing Shiism in Iran and creating an Islamic and Shiite civilization in the country as well as a plan to expand this profound move to other Islamic countries and eventually creating an Islamic and Shiite rule and civilization all over the world. From the Shiite point of view, this concept has a profound connection with the issue of Absence, Expectation and Advent which eventually leads to a universal apocalyptic government. This article aims to analyze Imam Rezaʹs migration to Iran as a civilization-building event following efforts and migrations by holy prophets and Imams from an apocalyptic point of view and underline its constructive nature for the Advent of Mahdi (PBUH