بررسي اعتبار و پايايي مقياس رضايت از زندگي در دانشجويان

هدف پژوهش حاضر تعيين پايايي (همساني دروني)، اعتبار سازه مقياس رضايت‌مندي از زندگي (دينر، امونز، لارسن و گريفين، 1985) در دو نمونه دانشجويي ايراني بود.اولين نمونه متشكل از 866 دانشجو (490 دختر و 376 پسر) با ميانگين سني 60/22 بود و نمونه دوم متشكل از 300 دانشجو (131 دختر و 169 پسر) با ميانگين سني 87/20 بود. از همه آزمودني‌هاي نمونه اول خواسته شد تا به مقياس 5 ماده‌اي رضايت‌مندي از زندگي پاسخ دهند. در نمونه دوم آزمودني‌ها به همراه مقياس‌هاي رضايت‌مندي از زندگي، به مقياس‌هاي بهزيستي روان‌شناختي، بهزيستي اجتماعي و بالانس عاطفي نيز پاسخ دادند. براي تحليل داده‌ها از تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي، آزمون t براي گروه‌هاي مستقل و تحليل‌همبستگي با اصلاح بونفروني استفاده شد. در تحليل عاملي اكتشافي يك عامل استخراج شد. عامل بدست آمده 40/63 درصد از واريانس نمرات را تبيين ميكند. تحليل عاملي تاييدي هم از ساختار تك عاملي مقياس SWLS در نمونه به كار گرفته شده حمايت ميكند. اين مقياس با ساير مقياس هاي بهزيستي بكار گرفته شده نيز همبستگي مثبت نشان داد. ضريب آلفاي اين مقياس معادل 87/0 بدست آمد. نهايتا، ضريب پايايي بازآزمون مقياس نيز معادل 92/0 بدست آمد. روي هم رفته نتايج پژوهش حاضر مبين آن است كه اين مقياس در نمونه دانشجويي ايراني از ساختاري تكعاملي و پايايي و اعتبار مطلوبي برخوردار است. لذا مي توان از اين مقياس در نمونههاي ايراني استفاده كرد.

The purpose of this paper is to determine reliability (internal consistency) and validity of satisfaction with life scale in two samples of Iranian students. The first sample was composed of 866 persons (490 females and 376 males) with average age of 22.60 while the second one was composed of 300 persons (131 females and 169 males) with average age of 20.87. All the subjects were asked to answer to satisfaction with life scale. Subjects in the second group replied to emotional balance, social welfare, and psychological welfare scales along with answering to satisfaction with life scale. Conformity and exploratory factor analysis, t-test for independent groups, and correlation analysis with Bonferroni modification were used for data analysis. A factor was extracted by exploratory factor analysis. The resulted factor defined 63.40 variance for scores. Conformity factor analysis supports SWLS single-factor structure. There was positive correlation between this scale and other scales of welfare while its alpha coefficient was equal to 0.87. finally, reliability for scale retest was 0.92. Findings showed that this scale has single-factor structure and appropriate validity and reliability. Therefore it could be applied for Iranian samples.