بررسي و مقايسه سازگاري زناشويي، شادكامي و ميل به طلاق در ازدواجهاي سنتي و غير سنتي شهر يزد

Comparative Study of Marital Adaptation, Happiness and Divorce Inclination in Traditional and non Traditional Marriages

مقدمه:سازگاري زناشويي،شادكامي و متغير پيش بيني كننده ميل به طلاق از جمله ويژگيهاي هستند كه براي سنجش ميزان موفقيت يك ازدواج كاربرد دارند از طرفي وجود دو سبك ازدواج سنتي و غير سنتي و چالش موجود بين آنها در جامعه اهميت مقايسه بين اين دو سبك ازدواج را نشان مي دهد لذاهدف اين پژوهش مقايسه سازگاري زناشويي، شادكامي و ميل به طلاق در ازدواج هاي سنتي و غيرسنتي شهر يزد بود. روش بررسي: جامعه آماري اين پژوهش را كليه زوجين شهر يزد تشكيل مي داد. نمونه پژوهش شامل 240 نفر (130 مورد ازدواج سنتي و 110 مورد ازدواج غير سنتي )بود كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند.جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي سازگاري زناشويي لاك-والاس،شادكامي آكسفورد و ميل به طلاق زارعي استفاده گرديد.روش پ‍ژوهش حاضر از نوع غير آزمايشي علي- مقايسه اي(پس رويدادي) بود و داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماري t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد علي رغم تفاوت ميانگين ها در شادكامي و سازگاري زناشويي بين زوجين با ازدواج سنتي و غير سنتي (شادكامي بالاتر در ازدواج هاي غيرسنتي و سازگاري زناشويي بالاتر در ازدواج هاي سنتي)تفاوت معناداري بين آنها وجود ندارد(05/0 p > ). ولي در مورد متغير ميل به طلاق نتايج نشان داد بطور معني داري ميل به طلاق در ازدواج هاي غيرسنتي بيشتر از سنتي مي باشد(05/0 p < ).همچنين از جهت عامل جنسيت؛ بين شادكامي، سازگاري زناشويي و ميل به طلاق در بين زنان و مرداني كه ازدواج سنتي داشته اند و شادكامي و ميل به طلاق در بين زنان و مرداني كه ازدواج غير سنتي داشته اند تفاوت معني داري وجود ندارد (05/0 p > ).ولي سازگاري زناشويي در زنان و مرداني كه ازدواج غير سنتي داشته اند تفاوت معني داري را نشان مي دهد(05/0 p > )بطوريكه ميزان سازگاري در مردان با ازدواج غير سنتي بيشتر است. نتيجه گيري :سبك ازدواج(سنتي يا غير سنتي) مي تواند در تعيين شادكامي، سازگاري زناشويي و ميل به طلاق بر روي زوجين تاثير بگذارد.

Introduction:The purpose of the present study was to compare couples with traditional and non traditional marriages in Yazd city in terms of their marital adjustment, happiness, and desire to divorce. The research population consisted of all couples in Yazd city from which Methods:the research sample was drawn. This sample consisted of 240 subjects (including 130 cases of traditional and 110 cases of non-traditional marriages) who were selected through cluster random sampling. For the purposes of data collection, three sets of questionnaires including Locke-Wallas marital adjustment test, Oxford happiness questionnaire and the questionnaire developed by Zareii for desire to divorce were used.The present study followed a non-experimental vausal comparative(ex post facto) method. The obtained raw data were analyzed applying T tests. Results: The findings showed that there were differences between the means of traditionally and non traditionally married couples in terms of happiness and marital adjustment (i.e. higher levels of happiness in non traditional marriages and higher levels of marital adjustment in traditional marriages), but these differences were not significant (P > .05). However, there were significantly higher levels of desire to divorce in non-traditionally married couples compared to their traditionally married counterparts (P < .05). Further, considering gender as the focused variable, there were not any significant differences between men and women who had traditional marriages in terms of happiness, marital adjustment and desire to divorce. In addition, men and women who had non traditional marriages were not significantly different in terms of happiness and desire to divorce (P > .05). Yet, those men and women who had nontraditional marriages were significantly different in terms of marital adjustment in the sense that men had higher levels of marital adjustment in comparison with women. Conclusion: These findings indicate the necessity of premarital education for families especially those with young people who are on the verge of marriage.