تحليل روابط بين اميد، خودكارآمدي، انگيزش و تنشگرها با سازگاري تحصيلي در ميان دانشجويان كارشناسي دانشگاه اروميه

The Relationship of Hope, Academic Self-Efficacy, Motivation and Stressors with Academic Adjustment among Undergraduates at University of Urmia

این پژوهش با هدف بررسی تحلیل روابط بین خودكارآمدی، انگیزش، امید و تنشگرها با سازگاری تحصیلی در میان دانشجویان كارشناسی دانشگاه ارومیه انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش كلیه دانشجویان دوره روزانه مقطع كارشناسی دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه بودند (900 نفر) كه با استناد به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعداد 220 نفر از این افراد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها 5 پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه امید (اسنایدر، 1991)؛ خودكارآمدی تحصیلی (مورگان و جینكز، 1999)؛ انگیزش تحصیلی (هارتر، 1981)؛ تنشگر تحصیلی (گادزلا و بالوگلو، 2001) و سازگاری تحصیلی (بیكر و سیریاك، 1986) بودند كه روایی آن‌ها با استناد به دیدگاه‌های صاحب‌نظران و پایایی آن‌ها بر اساس ضریب آلفای كرونباخ بررسی و تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاكی از آن بود كه خودكارآمدی، انگیزش، امید، تنشگرهای تحصیلی و سازگاری تحصیلی، روابط معناداری با یكدیگر دارند. در ادامه نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد كه هر یك از متغیرهای خودكارآمدی، انگیزش، امید و تنشگرهای تحصیلی به تنهایی تأثیر معنا‌داری بر سازگاری تحصیلی دارند. نهایتاً نتایج حاصل از تحلیل مسیر نیز نشان داد كه امید تحصیلی و تنشگرهای تحصیلی می‌توانند در افزایش ارتباط خودكارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی نقش میانجی را ایفا كنند، اما نقش میانجی آن‌ها در ارتباط بین انگیزش و سازگاری تحصیلی تأیید نشد.

This study aimed at analyzing the relationship of self- efficacy, motivation, hope and stressors with academic adjustment among undergraduate students of Urmia University. The study employed the descriptive-correlation method of research. The sample included 220 undergraduate students of Urmia University, who were selected according to Morgan table using simple random sampling. Five questionnaires were used for the purpose of data collection, including hope scale (Snyder, 1991), academic self-efficacy inventory (Morgan and Jinks, 1999), the academic motivation scale (Harter, 1981), academic stressors inventory (Gadzela and Baluglo, 2001), and academic compatibility scale (Baker and Syriyak, 1986), the validity and reliability of which were confirmed. To analyze the data, Pearson correlation test, multiple regression and path analysis were used. The analysis indicated that self-efficacy, motivation, hope, academic stressors and academic compatibility had significant relationship with each other. Multiple regression analysis showed that each of the variables by themselves including self-efficacy, motivation, hope and academic stressors had significant effect on academic compatibility. The results of path analysis indicated that academic hope and academic stressors play a mediatory role in enhancing the relationship between academic self-efficacy and academic compatibility, but their intermediary role in the relationship between motivation and academic compatibility was not confirmed.