روان سنجي نسخه فارسي پرسشنامه انعطاف‌پذيري تصوير ذهني از بدن در يك نمونه از جمعيت دانشجويان ايراني

Psychometric Analysis of Persian Version of Body Image flexibility Questionnaire (BI-AAQ) among University students

  زمينه و هدف: انعطاف‌پذيری تصوير بدنی به عنوان ظرفيت تجربه ادراك­ها، حس­های بدنی، احساس­ها، افكار و باورهای مرتبط با تصوير بدن بدون تلاش برای تغيير شدت و فروانی آن‌ها و در عين حال دنبال كردن ارزش­های زندگی با وجود اين باورها تعريف شده است. مطالعه حاضر با هدف ترجمه، بررسی روايی و پايايی پرسشنامه­ انعطاف‌پذيری تصور بدنی ( BI-AAQ ) به عنوان ابزاری جهت سنجش انعطاف‌پذيری تصوير بدنی طراحی و اجرا شد .   روش بررسی: در اين پژوهش توصيفی- مقطعی، 354 دانشجوی دانشگاه علوم پزشكی تهران (130 نفر مرد و 224 نفر زن) به روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. و ابزارهای پژوهش (پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه انعطاف‌پذيری تصوير بدنی، پرسشنامه پذيرش و عمل ويراش 2 و مقياس افسردگی، اضطراب و استرس) را تكميل نمودند. جهت تحليل داده‌ها از نرم‌افزار 21 IBM SPSS و 21 IBM SPSS Amos استفاده شد .   يافته‌ها : برای بررسی روايی پرسشنامه، همبستگی اين مقياس با رضايت از وزن، انعطاف‌پذيری روان‌شناختی، استرس، افسردگی و اضطراب به ترتيب 54/0- ، 33/0 ، 33/0 ، 45/0 و 37/0 بود كه بيانگر روايی همگرای مقياس مذكور است. نتايج تحليل عاملی تأييدی نيز نشان داد كه الگوی تك عاملی پرسشنامه انعطاف‌پذيری تصوير بدنی در جامعه ايرانی برازش خوبی دارد. برای بررسی پايايی پرسشنامه، ثبات داخلی ابزار (پرسشنامه)، با استفاده از ضريب آلفای كرونباخ ارزيابی شد كه در نتيجه اين ضريب، 87/0 محاسبه گرديد. همچنين ضريب آزمون بازآزمون ابزار 72/0 محاسبه گرديد .   نتيجه‌گيری: پرسشنامه انعطاف‌پذيری تصوير بدنی مشخصه‌های روان‌سنجی قابل قبولی در جامعه ايران دارد و يك ابزار مفيد برای تحقيقات روان‌شناختی و كلنيك‌های روان‌شناختی است .   

  Background & Aim: Body image flexibility is defined as the capacity to experience the ongoing perceptions, sensations, feelings, thoughts, and beliefs associated with oneʹs body fully and intentionally while pursuing chosen values. This study was aimed to translate Body Image flexibility Questionnaire (BI-AAQ ) into Persian language and assess the validity and reliability of the translated version as an instrument to measure body image resilience .   Methods & Materials: In this cross-sectional study, 354 students (130 males and 224 females) studying in an academic year (2012-2013) at Tehran University of Medical Sciences were selected through convenience sampling method . Students filled out demographic questionnaires, "body image flexibility questionnaires", "acceptance and action questionnaire edition 2", and "depression, anxiety and stress scale". For data analysis, IBM SPSS 21 and IBM SPSS Amos 21 software were used .   Results: The test-retest coefficient was 0.72. The correlation of the scale with the weight consent, psychological flexibility, stress, depression and anxiety was -0.54, 0.33, 0.33, 0.45, and 0.37, respectively; which represented the concurrent validity of the scale. Confirmatory factor analysis results also showed that single-factor model of body image flexibility questionnaire has good fitting the Iranʹ community. Internal consistency reliability was estimated with Cronbach ’s alpha (α=0.87) .   Conclusion: Psychometric characteristics of the body image flexibility questionnaires showed that the questionnaire seems to be acceptable in Iranian society. It is a useful tool for research in the psychological and psychiatric clinics .