ساخت‌هاي كنايي نشاندار در هورامي: تقابل دو رويكرد كمينه‌گرا

Marked Ergative Constructions in Hawrami:

مقاله‌ي پيش‌رو درصدد است تا با تكيه بر امكانات نظري مفهوم فاز تحليلي كمينه‌گرا از ساخت‌هاي كنايي نشاندار در گويش هورامي بدست دهد. در اين راستا پس از اشاره به ويژگي‌هاي رويكرد مشخصه بنيادي كه پيش‌تر براي توجيه خصوصيات منحصر بفرد اين دسته از ساخت‌هاي زباني در هورامي ارايه شده و نيز معرفي سازوكارهاي دخيل در نظريه‌ي فاز، در نهايت تحليل جديدتري از ساخت‌هاي مورد بحث در سايه نظريه فاز بدست داده خواهد شد. مقايسه‌ي تحليل‌هاي نظري فوق نشان مي‌دهد كه قايل شدن به مفهوم فاز و الزامات نظري مترتب بر آن نظير شرط نفوذناپذيري فاز و صرف نظر از فرضيه‌ي گرو متمم‌ساز گسسته و فرافكن‌هاي بيشينه‌ي مبتدا و تاكيد كه در قالب تحليل‌هاي مشخصه بنياد اين ساخت‌ها پيشنهاد داده شده‌اند، تصويري موجزتر و اقتصادي‌تر از فرايند اشتقاق نحوي ساخت‌هاي كنايي نشاندار ارايه مي‌دهد. به لحاظ نظري دستاوردهاي مقاله‌ي حاضر را مي‌توان به مثابه‌ي تاييدي بر اهميت اعمال ملاحظات مربوط به نظريه‌ي فاز در تعيين روند كلي فرايند اشتقاق نحوي ساخت‌هاي زباني در چارچوب برنامه‌ي كمينه‌گرا دانست.

The present paper seeks to present a minimalist account for the derivational process of marked ergative constructions in Hawrami in terms of Phase Theory (Chomsky 2000, 2001, 2004; Radford 2009; Citko2014). This phase-based approach is compared to the former feature-based approach advocated by Karimi Doustan and Naghshbandi (2011). It is argued that using Phase Theory and its related mechanisms and conditions like Phase Impenetrability Condition on the one hand and ignoring Split Cp Hypothesis (Haegeman and Gueron 1999) and the related Focus and Topic projections on the other hand would end up in a more optimal and economic explanation. From a macro theoretical viewpoint the results of this paper lend more empirical support to effects of Phase Theory on generating more optimal explanations in the framework of Minimalist Program.