بررسي تاثير ريسك ورشكستگي شركت و نوسان‎هاي سيستماتيك و ويژه بازده‌ سهام بر ميزان نگهداشت وجه ‌نقد

Investigating the Effect of Firms’ Bankruptcy Risk and Stock Returns’ Systematic and Idiosyncratic Volatilities on Cash Holding

مديران با انگيزه‌هاي متفاوتي به نگهداري وجه نقد در شركت اقدام مي‌كنند. يكي از انگيزه‌هاي آنان براي نگهداشت وجه نقد، انگيزه احتياطي است. بر مبناي انگيزه احتياطي و براي مقابله با بحران‌هاي مالي پيش‌بيني‎نشده و نااطميناني‌هاي آتي، شركت‌ها همواره بخشي از دارايي‌هاي خود را به شكل وجه نقد نگهداري مي‌كنند. اين پژوهش، رابطه دو معيار سنجش نا‌اطميناني‌هاي آتي شركت، شامل 1. نوسان‎هاي كلي بازده سهام و اجزاي سيستماتيك (عادي) و ويژه (غيرعادي) آن و 2. ريسك ورشكستگي، را با ميزان وجه نقد نگهداري‎شده در 193 شركت پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1381 تا 1392 بررسي مي‌كند. نتايج نشان مي‌دهد با افزايش ميزان نوسان‎هاي بازده سهام (به‎خصوص نوسان‎هاي ويژه) و افزايش ريسك ورشكستگي، مانده وجه نقد نگهداري‎شده در شركت نيز افزايش مي‌يابد. يافته‌هاي اين پژوهش با مفاهيم مطرح در نظريه توازن ايستا سازگاري دارد.

The managers have different incentives to keep cash in firms. One of their incentives for cash holding is precautionary motives. Based on precautionary motives, and to deal with unexpected financial crisis and the subsequent uncertainties, firms always keep a part of their assets in cash type. This research investigates the relationship between two measures of firm’s future uncertainties includes: (1) stock return’s total volatilities and its systematic (normal) and idiosyncratic (abnormal) components, and (2) bankruptcy risk, with cash holding in 193 firms listed in Tehran Stock Exchange from 2002 to 2013. The results show that the increase in stock return volatilities (especially idiosyncratic volatilities) and also increase in bankruptcy risk, lead to increase in firms’ cash holding. The research findings are consistent with the concepts of the static trade-off theory.