بررسي مشكلات مراقبتي در مراقبين خانوادگي بيماران مبتلا به سرطان پستان

Common Breast Cancer Family Care Giving Problems

مقدمه: با افزايش بقا در بيماران مبتلا به سرطان پستان، براي رفع نيازهاي اين بيماران علاوه بر نظام‏هاي رسمي خدمات بهداشتي، اعضا دايمي خانواده و دوستان نزديك وظيفه مراقبت از بيماران را به عهده دارند. چنانچه آمادگي قبلي براي مراقبت وجود نداشته باشد ممكن است عوارض روحي-رواني، جسمي، فردي- اجتماعي و اقتصادي برايشان حادث شود. اين پژوهش با هدف بررسي مشكلات مراقبتي مراقبين بيماران مبتلا به سرطان پستان پس از اتمام درمان‏ها در مركز تحقيقات سرطان پستان انجام شده است. روش بررسي: اين يك مطالعه مقطعي بوده كه تعداد 251 نفر از مراقبين خانوداگي بيماران مبتلا به سرطان پستان مورد مطالعه قرار گرفتند كه تمامي درمان‏هاي متداول را انجام داده بودند. روش نمونه‏گيري در دسترس بوده و قبل از ورود به مطالعه رضايت آنان براي شركت در مطالعه گرفته شد. اطلاعات توسط پرسشنامه محقق ساخته و در محل كلينيك بيماري‏هاي پستان جهاد دانشگاهي در شهر تهران جمع‏آوري شد. يافته‏ها: جمعيت مورد مطالعه از ميانگين سني (1/13±) 3/42 رنج سني 15-78 سال بود. 30% آنان بازنشسته، 54% ديپلم و76% متاهل بودند. بيش از 60% مراقبين بستگان درجه اول (همسر و فرزندان) بيماران بودند. مراقبين درجه يك بيش از ساير مراقبين مشكلات جسماني داشتند (01/0=p). مراقبين بازنشسته و محصلين و كارمندان 79% و شغل آزاد تا 90% مشكلات فردي اجتماعي داشتند (0001/0p < ). در اين مطالعه مراقبين با مدت مراقبت 6 ماه تا 2 سال مشكلات روحي- رواني بيشتري داشتند (04/0=p). نتيجه‏گيري: اين مطالعه اشاره دارد به اينكه براي ارايه مراقبت باكيفيت‏تر به بيمار بايد توجه كافي به مراقب بيماران داشت. به نظر مي‏رسد بيشترين نياز مراقبين كمبود اطلاعات تخصصي در مورد سرطان پستان و نحوه مراقبت از خود و بيمار است. چنانچه سيستم‏هاي بهداشتي به رفع مشكلات اطلاعاتي، جسماني، فردي- اجتماعي و روحي-رواني مراقبين بپردازند موجب آسايش رواني مراقبين شده كه نه تنها مراقبين بلكه بيماران هم از مزاياي آن برخوردار مي‏گردند. از طرف ديگر توجه به مشكلات فردي اجتماعي بيماران و خانواده آنان با ارايه حمايت‏هاي اجتماعي اقتصادي موجب تطابق بهتر در بيماران و مراقبين آنان با مشكلات خواهد شد.

Introduction: Family caregivers of patients with breast cancer may experience problems, such as anxiety, depression, fear and burden. Breast cancer diagnosis impacts a major blemish not only to the patient but also to the patient’s family caregivers. Methods: A cross-sectional design assessed patient’s caregivers’ problems with breast cancer care after treatment of breast cancer at the Iranian Center for Breast cancer (ICBC), Iran. Results: 251 breast cancer caregivers attended and completed questionnaire. The mean age was 42.3(SD= +13.1) year, 76% were married and 54% had diploma. 61% of these patients received care s from their husbands and close relatives 19% from their second degree relatives. Between relationship of family caregivers with physical problems after care were significantly differences, (P=0.01). Between occupation of caregivers with individual-social problems were significantly differences (P < 0.0001). Time of care giving under 6 month and up to 6-12 and for spiritual problems were significantly differences (P=0.04). Conclusion: It seems that enough information’s about breast cancers diagnosis, treatments and survival should be provide for caregivers. The health system should pay attentions to caregivers’ concerns about their problems and financial supports. Also provide facilities for caregivers to cope with their patients problems.