بررسي تاثير توسعه مالي بخش بانكي بر اشتغال بخش صنعت (كاربردي از مدل سري‌هاي زماني ساختاري)

مطالعه‌ حاضر به بررسي چگونگي تاثير توسعه مالي بر اشتغال بخش صنعت در ايران (طي دوره زماني 1358 تا 1388) پرداخته است. به اين منظور شاخص‌هاي توسعه مالي در بخش بانكي كشور براساس گزارش‌هاي اقتصادي و ترازنامه اقتصادي در سال‌هاي مذكور محاسبه و سپس يك شاخص تركيبي از آنها، با استفاده از روش تجزيه مولفه‌هاي اصلي، ساخته شد. شاخص تركيبي به‌دست آمده به‌عنوان يك متغير توضيحي و در كنار متغيرهاي ارزش افزوده بخش صنعت، حداقل دستمزد واقعي و موجودي سرمايه بخش صنعت، وارد تابع تقاضاي نيروي كار شد. در نهايت تابع تقاضاي نيروي‌كار براساس مدل سري زماني ساختاري (با در نظر گرفتن روند ضمني)، تخمين زده شد. ضرايب به‌دست آمده همگي در سطح 5 درصد معني‌دار بوده و فرضيه تحقيق، مبني‌بر اثرگذاري مثبت و معني‌دار توسعه مالي بر اشتغال بخش صنعت در دوره مورد بررسي، رد نشده است. طبقه‌بندي JEL :O16،C19 ، J23، C32