اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر شايستگي اجتماعي، عملكرد در تكاليف نظريه‌ي ذهن و كمك‏طلبي دانش‏آموزان پسر دوره‌ي دوم ابتدايي داراي ناتوانايي‏هاي يادگيري

The Effectiveness of Emotional Intelligence Training on Social Competence, Performance on Theory of Mind Tasks and Help Seeking of Primary School Students with Learning Disabilities

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر افزايش شايستگي اجتماعي، عملكرد در تكاليف نظريه‏ي ذهن و كمك‏طلبي دانش‏آموزان داراي ناتوانايي‏هاي يادگيري بود. در اين پژوهش افرادي كه در يك مطالعه‏ي آزمايشي شركت كردند، شامل 40 نفر از دانش‏آموزان پسر كلاس‏هاي پنجم و ششم ابتدايي شهر اهواز بودند كه به روش تصادفي چند مرحله‏اي انتخاب شدند. ابزارهاي مطالعه، مقياس شايستگي اجتماعي فلنر، آزمون نظريه‏ي ذهن استيمن و مقياس كمك‏طلبي پنتريچ و ريان بودند. آزمودني‏ها به دو گروه (1 گروه آزمايش و 1 گروه كنترل) تقسيم شدند. آموزش هوش هيجاني در گروه آزمايش به كارگرفته شد، ولي گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. پيش- آزمون و پس- آزمون در مورد گروه آزمايش و گروه كنترل انجام شد. نتايج به وسيله‏ي آمار توصيفي و آزمون تحليل كواريانس چند متغيري (MONCOVA) تحليل شد. يافته‏ها نشان داد كه بين دو گروه تفاوت معني‏داري وجود دارد، عملكرد گروه آزمايش در شايستگي اجتماعي، عملكرد در تكاليف نظريه‏ي ذهن و كمك‏طلبي در پس- آزمون افزايش يافته بود. اين يافته ها اهميت به كارگيري آموزش هوش هيجاني را بر بهبود عملكردهاي اجتماعي دانش‏آموزان داراي ناتوانايي‏هاي يادگيري مطرح نمود.

The purpose of this Study was to investigate the effectiveness of emotional intelligence training on social competence, performance on theory of mind tasks and help seeking improvement in students with learning disabilities. The participants, who participated in this experimental study, included 40 male fifth and sixth graders in Ahvaz, selected through multi stage random sampling. The instruments of the study were the Felner Social Competence Scale, the Stemman Theory of Mind Test and Pintrich and Ryan’s help seeking scale. The subjects in this study were divided in two groups (1 experimental and 1 control group). The experimental group was subject to Emotional intelligence training while the control group didnʹt receive any treatment. Both the experimental and control groups participated in a pre-test and post-test. The results were analyzed using descriptive statistics and the Multivariate test. The results showed that there was a meaningful difference between the performances of two groups. The performance of the experimental group regarding social competence, the theory of mind test and help seeking had been improved in the post-test. Results suggest the importance of the application of emotional intelligence training in improving social performances in children with learning disorders.