درآمدي تاريخي بر جايگاه حديث‌نگاري از ديدگاه عروه بن زبير با تكيه بر انديشه پويانگري

A Historical Prelude to the Importance of Tradition Writing in View of Orvah Ibn e- Zobair Relying on the Dynamism Thought

يكي از مباحث بسيار مهم در تاريخ حديث اهل سنت و جماعت، بحث گرايش صحابه و تابعان به نگارش يا عدم نگارش احاديث در قرن اول هجري است. ديدگاه بيشتر آنان نسبت به نگارش حديث از ميان گزارش‌هاي موجود در كتاب‌هاي رجالي و تاريخي در دسترس است. براساس اين گزارش‌ها، برخي از ايشان اقدام به نوشتن حديث كردند و برخي ديگر، گرايشي به مكتوب ساختن روايت‌ها نداشتند. در اين ميان، آن‌چه جلب توجه مي‏كند وجود برخي گزارش‌هاي متعارض درباره گرايش تعداد بسيار اندكي از ايشان، نسبت به اين موضوع است. يكي از اين افراد، تابعي مشهور در ميان اهل سنت، عروه بن زبير است كه از فقهاي سبعه مدينه به شمار مي‏آيد. اين مقاله، پس از بررسي شخصيت عروه بن زبير، به منظور دست‌يابي به تحليلي جامع از گزارش‌هاي متعارض درباره ديدگاه وي نسبت به نوشتن حديث، از انديشه پويا نگري بهره مي‌برد. نتيجه مقاله نشان مي‌دهد كه هر يك از اين گزارش‌ها، نشان دهنده مرحله‌اي از زندگاني وي هستند و بايد در امتداد يكديگر ارزيابي شوند.

One of the most significant issues in the history of tradition among Sunnite and Jama’ah is the tendency of followers towards writing or not writing of traditions in the first century After Hijrah. There exists the view of majority of them towards writing tradition in rijali and historical books. On the basis of these reports, some of them were willing towards writing the traditions while some other was reluctant to do so. Meanwhile, what attracts the attentions is the presence of some contradictory reports regarding the tendency of the least number of them towards this issue. One of these people is Orvah Ibn e- Zobair, a famous follower among Sunnite people, being considered one of the seven jurisprudents of Medina. Following the study of character of Orvah Ibn e- Zobair, this article takes advantage of dynamism thought in order to achieve a comprehensive analysis of contradictory reports concerning his view towards writing tradition. The findings of article reveal that each of these reports points to a phase of his life and they should be analyzed along each other.