اثربخشي معنويت درماني بر كيفيت زندگي و سلامت روان زنان مبتلا به ديابت

The Effectiveness of Spirituality Therapy Method on the Quality of Life and the Women of Najaf Abad Who Suffer from Diabetes

هدف اين پژوهش، تعيين اثربخشي معنويت درماني بر كيفيت زندگي و سلامت روان زنان مبتلا به ديابت بود. روش اين پژوهش، از نوع تحقيق نيمه تجربي با طرح پيش آزمون – پس آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش و كنترل بوده است. جامعه آماري اين پژوهش، كليه زنان مبتلا به ديابت شهرستان نجف آباد بودند كه داراي پرونده سلامت در مراكز بهداشتي بوده و به شيوه حضوري و مصاحبه انفرادي دعوت شده بودند. براي نمونه گيري، با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس و پس از تكميل فرم رضايت آگاهانه، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفي، به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. ابتدا دو گروه پرسش نامه SCL-90-Rو كيفيت زندگي را تكميل كردند سپس، براي گروه آزمايش 8 جلسه معنويت درماني اجرا شد. يك هفته پس از آخرين جلسه، پس آزمون براي گروه ها اجرا شد. درنهايت، 45 روز پس از اجراي پس آزمون، آزمون پيگيري براي گروه ها اجرا شد و نتايج با استفاده از تحليل كواريانس چندمتغيري مانكوا با بهره گيري از نرم افزار spss با هم مقايسه شد. يافته ها نشان داد كه اثر متغير مستقل بر روي متغير وابسته قابل ملاحظه و معنادار بوده است. معنويت درماني بركيفيت زندگي و سلامت روان زنان مبتلا به ديابت تاثير گذاشته است. مي توان گفت: معنويت درماني روش مناسبي براي افزايش كيفيت زندگي و سلامت روان مي باشد و با علم به شيوع بالاي ديابت و تبعات روحي و جسمي آن، پيشنهاد مي شود از اين روش براي درمان و كاهش پيامدهاي روحي و رواني ديابت و ساير عوارض وابسته به آن استفاده شود.

This study aims at identifying the effectiveness of spirituality therapy method on the quality of life and sanity of the women who suffer from diabetes. This study uses a semi-experimental kind of method and a plan for pretest - post-test was made. The study group was divided into two groups: test group and control. The statistical community including all the women of Najaf Abad who suffer from diabetes from among those who have files in the health clinics. They were called for face-to-face interview. 30 people of them were randomly chosen as sample and were divided in two groups: test group and control group. First, the two groups completed SCL-90-R questionnaire and a questionnaire on the quality of life. Then, the test group attended eight sessions on spirituality therapy. The findings show that the effect of independent variable on dependent variable is noteworthy and meaningful. The spirituality therapy method has affect on the quality of life and on the sanity of the women suffering from diabetes. To sum up, spirituality therapy method contributes to improving the quality of life and people’s sanity.