قاعده وجوب هدايت و مسايل مهدويت

The Necessity of Guidance Rule and Mahdaviyyat Issue

قاعده وجوب هدايت در انديشه هاي كلامي شيعه نقشي كليدي دارد كه پيش‌تر در نوشته اي مستقل به آن اشاره شد، اما نقش پررنگ اين قاعده در مباحث مهدويت كاملاً مغفول مانده است. بسياري از مسايل مهدويت با اين قاعده ربطي وثيق دارند و توجه به اين قاعده مي تواند به تحليلي متفاوت از اين مسيله ها و پاسخي عميق و كاربردي بيانجامد؛ تحليل و پاسخي كه كلام اهل بيت نيز مويد آن است. در اين مسير، تحليل دوباره برخي از مهم-ترين مسايل مهدويت و نسبت سنجي آن با قاعده وجوب هدايت، نقطه آغاز مناسبي است براي روشن شدن نقش پررنگ قاعده وجوب هدايت. گام دوم، ارايه تحليلي است دقيق‌تر از قاعده وجوب هدايت و نتايج آن در عرصه-هاي مختلف. بررسي نتايج به دست آمده در پرتو روايات اهل بيت مي تواند سنجه اي باشد بر درستي نتايج و تكمله اي باشد بر بهره‌هاي مستفاد از تحليل هاي كلامي.

The necessity of guidance rule plays a key role in the Shiite theological ideas that was mentioned earlier in an independent article; however, its potentially significant role in the discussions of Mahdaviyyat is totally neglected. Many issues in Messianism are relevant to this rule and can be applied to a different analysis of the issues and take an applied and deep response, This analysis and response is also confirmed by the words of an Imams. In this way, the analysis of some of the most important issues of Messianism and their relationship to the necessity of guidance rule is a good starting point to clarify such a significant role. The second step is providing a detailed analysis of the necessity of guidance rule and its results in different areas. Analysing the results in the light of Imamʹs accounts can be an assessment of the accuracy of results and an introduction to the verbal analyses.