كاربرد پليمر هاي سه بعدي به عنوان حامل هاي دارويي

Three-dimensional Polymers Applied as Drug Carriers

در سال هاي اخير طراحي سيستم هاي دارو رساني نوين با كمك تكنولوژيهاي جديدي همچون نانو و نيز سنتز نانو داروها جهت درمان بيماري ها، به طور چشم گيري مورد توجه محققان بوده است. هدف اصلي از طراحي اين سيستمهاي نوين كاهش اثرات جانبي داروها با كنترل ميزان دوز مناسب داروي مصرفي و رسيدن هدفمند دارو به نقطه مورد نظر مي باشد. جهت دستيابي به اين هدف حاملهاي مختلفي براي داروها با خواص منحصر بفرد پيشنهاد شده اند كه يكي از نمونه هاي مهم آنها نانوذرات مي باشند. به منظور اتصال بهتر دارو با سطح نانوذرات مي توان از پوشش هاي پليمري زيست سازگار و زيست تجزيه پذير كه داراي سميت كم هستند ، استفاده نمود. اين پليمرهاي زيست تجزيه پذير ، باعث افزايش پايداري شيميايي و كنترل سرعت رهايش دارو در بدن، مي شوند. از اينرو خود بايستي داراي خواص منحصر بفرد ساختاري ، فيزيكي و شيميايي باشند. با توجه به اهميت موضوع مورد بحث ، در اين پژوهش به بررسي انواع پليمرهاي قابل كاربرد در دارورساني هاي هدفمند با تمركز ويژه بر پليمر هاي سه بعدي پرداخته شده است و سه دسته بزرگ اين پليمرهاي سه بعدي شامل دندريمرها، پليمرهاي پرشاخه و پليمر هاي ستاره اي به تفصيل مورد بررسي قرار گرفته اند.

In recent years, designing novel drug delivery systems using new technologies such as nano-tech and nano-drug synthesis has been much focused by researchers for treatment of various diseases. The main goal in designing these novel systems is to reduce the side effects of drugs by controlling their dosage levels and release where they are targeted. To do so, different drug carriers with unique properties have been suggested. Nanoparticles are one of the most important carriers in this field. To improve the bonding of the drugs to the outer surface of nanoparticles, biodegradable and biocompatible polymers with low toxicity can be used. These biodegradable polymers have been frequently used as drug delivery vehicles due to their excellent bioavailability and more efficient encapsulation property. They increase the chemical stability, control release with less toxicity. However, these polymers should have some specific structural, physical and chemical features. This review is an introduction to potential polymers suitable in drug delivery systems with particular focus on three-dimensional polymers such as dendrimers, hyper-branched and star polymers.