منابع سياسيِ قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در كشور عراق جديد

توانمندي كشورها در دست يابي به قدرت نرم در دهه هاي اخير، امري ضروري در روابط بين الملل محسوب مي شود به گونه اي كه بازيگران سياسي همواره مترصد ارتقا قدرت نرم خويش در محيط بين المللي هستند. در همين راستا، تحصيل و افزايش سطح قدرت نرم براي مديران سياسي جمهوري اسلامي ايران يكي از اصول كاربردي است كه اهميت زيادي براي نفوذ و تاثيرگذاري جمهوري اسلامي ايران در سطح منطقه و بين المللي دارا مي باشد. كشور عراق جديد يكي از مناطق راهبردي است كه داراي ظرفيت ها و پتانسيل هاي مناسبي براي ازديداد قدرت نرم ج.ا.ايران مي باشد. در همين راستا، اين مقاله سعي دارد به اين سوال اصلي پاسخ دهد كه؛ با توجه به نفوذ جمهوري اسلامي ايران در كشور عراق و اهميت عراق جديد در محيط راهبردي جمهوري اسلامي ايران، منابع قدرت نرم افزاري ايران در اين كشور شامل چه مولفه هايي مي باشد؟ يافته هاي اين مقاله نشان مي دهد كه مواردي از قبيل؛ مواضع اتخاذي ايران بعد از اشغال عراق، سقوط رژيم ضد ايراني، روي كار آمدن شيعيان در عرصه سياسي، اقدامات ضد تروريسي ايران در منطقه، مواضع ضد اسراييلي ايران، تاثير انقلاب ايران بر جامعه عراق، احزاب فعال شيعي در كشور عراق، برگزاري راهپيمايي روز قدس، مُفاد قانون اساسي جديد عراق و كمك هاي بلاعوض و بشردوستانه ايران به عراق جهت بازسازي ويراني هاي پس از جنگ، از جمله منابع و ابزار هاي سياسي قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در كشور عراق جديد محسوب مي گردد. براي پاسخ به سوال اصلي مقاله از روش اسنادي و مطالعات كتابخانه اي استفاده مي گردد.