تاثير دو پروتكل تمرين مقاومتي بر پراكسيداسيون چربي و تغييرات ظرفيت آنتي اكسيداني تام پلاسما در مردان سالم

The Effect of Two Resistance Training Protocols on Lipid Peroxidation and Plasma Total Antioxidant Capacity Changes in Healthy Men

اجراي فعاليت مقاومتي با افزايش فشار اكسيداتيو همراه است. با وجود اين به‌طور كامل مشخص نيست كه چگونه شدت تمرين مقاومتي بر سطوح استراحتي شاخص‌هاي فشار اكسيداتيو تاثير مي‌گذارد. بنابراين هدف تحقيق حاضر بررسي تمرين مقاومتي با شدت متوسط و زياد بر فشار اكسيداتيو بود. 20 آزمودني مرد (7/0±6/20سال، 06/0±74/1 متر و 4±1/71 كيلوگرم) داوطلبانه در تحقيق شركت كردند و به‌طور تصادفي در دو گروه مقاومتي با شدت زياد و متوسط قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامه تمرينات مقاومتي نمونه‌گيري از خون صورت گرفت و فعاليت آنزيم كراتين كيناز (CK)، غلظت مالون دي‌آلدييد (MDA) و ظرفيت آنتي‌اكسيدان پلاسما (TAC) اندازه‌گيري شد. برنامه تمريني سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه مقاومتي با شدت زياد و متوسط تمرينات را به‌ترتيب با شدت90- 85 و70-65 درصد يك تكرار بيشينه انجام دادند. مشاهده شد در تعامل گروه × زمان اجراي دو نوع تمرين مقاومتي بر كراتين كيناز، ظرفيت آنتي‌اكسيدان پلاسما و مالون دي‌آلدييد تفاوت معناداري ايجاد نكرد (05/0?P ). با وجود اين مقدار MDA بعد از دوره تمرينات در هر دو گروه به‌طور معناداري كاهش يافت (05/0?P ). هرچند تغييرات معناداري نسبت به پيش‌آزمون در CKو TAC ديده نشد (05/0?P ). مي‌توان گفت تمرين مقاومتي با شدت متوسط تا زياد مي‌تواند موجب كاهش غلظت مالون دي‌آلدييد شود و فشار اكسيداتيو را كاهش دهد. به‌نظر مي‌رسد اين مسيله مستقل از شدت تمرينات مقاومتي است.

Resistance exercise is associated with increased oxidative stress. However, it is not completely obvious how resistance training intensity can affect the rest levels of oxidative stress indexes. Therefore, the aim of the present research was to study the effect of moderate resistance (MR) and high resistance (HR) training on oxidative stress. 20 males (age: 20.6±0.7 yr, height: 1.74±0.06 m, weight: 71.1±4 kg) voluntarily participated in the research and were randomly assigned to one of the HR and MR groups. Blood samples were collected before and after the training program and activities of creatine kinase (CK), malondialdehyde (MDA) and total antioxidant capacity (TAC) were measured. The training program was performed for eight weeks, three sessions per week. HR and MR subjects performed the training with 85-90% and 65-70% of one repetition maximum (1RM) respectively. The results showed no significant difference in CK, TAC and MDA in the interaction of group and time of two resistance training protocols (P?0.05). However, both MR and HR groups decreased MDA significantly after the training (P?0.05). But there were no significant changes in CK and TAC compared with the pretest (P?0.05). It can be concluded that both MR and HR training can decrease MDA and oxidative stress. It seems that this decrease is separate from the intensity of the training.