افسردگي، كيفيت زندگي و كنترل قند خون در بيماران مبتلا به ديابت

DEPRESSION, QUALITY OF LIFE AND GLYCEMIC CONTROL IN PATIENTS WITH DIABETES

مقدمه: شيوع افسردگی در بيماران مبتلا به ديابت بيشتر از جمعيت عادی است و  بررسی های مختلف ميزان آن را تا دو برابر افراد عادی اعلام كرده اند. كيفيت زندگی و كنترل متابوليك دو شاخص مهم در درمان ديابت محسوب می‌شوند. هدف ما در اين مطالعه بررسی رابطه افسردگی و كنترل قند خون  و كيفيت زندگی در بيماران مبتلا به ديابت است. روش‌ها: در اين مطالعه 100 بيمار مبتلا به ديابت به صورت پشت سرهم مورد بررسی قرار گرفتند. برای سنجش ميزان افسردگی از خرده مقياس افسردگی مقياس اضطراب و افسردگی در بيمارستان(HADS-D)، برای سنجش كيفيت زندگی از فرم كوتاه شده پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت برای كيفيت زندگی(WHOQOL-Bref) و برای سنجش كنترل متابوليك از HbA1Cَ استفاده شد. همچنين متغيرهای جمعيت شناختی، مصرف سيگار، نوع ديابت، نمايه توده بدنی، مدت بيماری ديابت، وجود عوارض ، سابقه قبلی ابتلا به افسردگی و ابتلا به ساير بيماری‌های جسمی ثبت گرديد. يافته‌ها: بر اساس نمرات خرده مقياسHADS-D ، 28% از بيماران دارای افسردگی بالينی بودند.  ميزان هموگلوبين گليكوزيله با عوارض ديابت، رابطه معنی داری داشت. اما بين كنترل متابوليك و  افسردگی يا  ساير خرده مقياس‌های كيفيت زندگی رابطه‌ معنی داری وجود نداشت. ارتباط بين افسردگی و كيفيت زندگی معكوس و معنی‌دار بود. نتيجه گيری: با توجه به رابطه كيفيت زندگی و سلامت روانی و نيز شيوع بالای مسائل روانشناختی در بيماران مبتلا به ديابت، بهبود وضعيت سلامت روانی اين بيماران می‌تواند منجر به بهبود كيفيت زندگی آنها شود. 

Background: The prevalence of depression in diabetic patients is 2-3 times more than general population. The quality of life (QOL) and glycemic control are two important outcome measures of diabetes management. The aim of this research is to study the relationship between depression, glycemic control and QOL in a sample of Iranian diabetic patients.Methods: One hundred diabetic patients who were referred to diabetes clinic of Dr. Shariati Hospital were included in the study consecutively. The depression subscale of Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS-D) were used to determine depression. The World Health Organization Quality of life brief version questionnaire (WHOQOL-BREF) was used to measure QOL. The status of glycemic control was evaluated through measuring HbA1c. Other measured variables included:  demographic variables, smoking, diabetes type, body mass index, duration and complications of diabetes and previous history of depression. The linear regression method was implemented to analyze the data. Results: Depression was observed in 28% of the patients. Glycemic control had a reverse significant correlation with diabetes complications. No significant relationship was found between HbA1c and scores of HADS-D. WHOQOL-BREF subscales scores had no significant relationship with glycemic control. There was a significant relation between scores of HADS-D and WHOQOL-BREF subscales.Conclusion: Improving quality of life (QOL) is one of the main outcomes in the management of diabetes. According to the result of this study, depression had a prominent relationship with QOL. Thus, careful management of depression may be necessary to improve QOL of diabetic patients.