بررسي وضعيت مديريت و ساماندهي سازمان هاي غيردولتي(NGOs) فرهنگي ايران

سازمان­هاي غيردولتي(NGOs) در جوامع مدني با هدف افزايش مشاركت شهروندان در امور مختلف اجتماعي و فرهنگي شكل مي­گيرند. از آنجاكه نحوه مديريت يك سيستم، تاثير بسزائي در عملكرد آن دارد، موفقيت سازمان­هاي غيردولتي ايران نيز بستگي به بسترسازي مناسب جهت فعاليت اين سازمان­ها دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي نحوه مديريت كلان و ساماندهي سازمانهاي غيردولتي ايران، بويژه سازمان­هاي فعال در زمينه­هاي فرهنگي­وهنري است كه از طريق بررسي نحوه مديريت مديران دولتي كه مسئوليت بسترسازي براي فعاليت اين سازمان­ها را بر عهده دارند، انجام شده است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و هدف آن كاربردي است. دراين راستا براساس نظريه هنري فايول براي هريك از وظايف پنج­گانه مهم مديريت، فرضيه­اي تنظيم شده است. طبق فرضيات تحقيق ميان وظايف برنامه­ريزي، سازماندهي، هماهنگي، هدايت و رهبري، و كنترل عملكرد متوليان به عنوان متغيرهاي مستقل از يك سو و موفقيت سازمان­هاي غيردولتي فرهنگي، به عنوان متغير وابسته رابطهمعناداري وجود دارد. براي جمع­آوري داده­ها از پرسشنامه محقق­ساخته­­اي كه روايي آن با روش محتوايي- صوري و ميزان پايايي آن هم با روش آلفاي كرونباخ محاسبه و تاييد گرديد، استفاده شده است. اين پرسشنامه در ميان كليه اعضاي جامعه آماري، متشكل از41 نفر از مديران و معاونين سازمان­هاي دولتي مسئول، توزيع وجمع­آوري گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات در دو سطح توصيفي و استنباطي انجام گرفت و براي آزمون فرضيه هاي تحقيق از روش آزمون استقلال صفات كاي دو استفاده شد. طبق نتايج بدست آمده چهار فرضيه تحقيق تاييد شد، ولي فرضيه مربوط به اصل هماهنگي ميان متوليان مورد تاييد قرار نگرفت. در ادامه مقاله بر مبناي يافته­هاي پژوهش پيشنهاداتي ارايه شده است.