بررسي تاثير مدل سه شاخگي بر نوآوري اجتماعي(مطالعه موردي يك شركت وابسته به صنايع خودروسازي)

Analyzing the Effect of Three Dimensional Model on Social Innovation Case Study: A Subsidiary of the Automotive Industry

در عصري كه مهمترين ويژگي آن، عدم اطمينان، پيچيدگي، جهانيسازي و تغييرات فزاينده فناوري است، موفقيت سازمانها منوط به اقدامات نوآورانه از جمله بهكارگيري الگوهاي جديد اجتماعي در تعاملات كاركنان است. اين مهم با عنوان نوآوري اجتماعي، منجر به يافتن پاسخهاي جديد براي نيازها، خواستهها و در نهايت تحقق اهداف سازماني ميشود. تبيين نوآوري اجتماعي ميتواند با عمق بخشيدن به درك اهميت نوآوري اجتماعي، آگاهي و شناخت عوامل سازماني را در تحقق آن ارتقا دهد. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش عوامل ساختاري، زمينهاي و رفتاري در قالب مدل سهشاخگي بر نوآوري اجتماعي در يك سازمان وابسته به صنعت خودروسازي انجام شد. نمونه آماري پژوهش تعداد 130 نفر از مديران، معاونان و رييسان بخشهاي مختلف صنعت يادشده است كه با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شدهاند. نتايج اين تحقيق سه نكته را نشان ميدهد. نخست آنكه ميان متغيرهاي اصلي اين پژوهش، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. دوم آنكه در مقايسه عوامل سهشاخگي مشخص گرديد عوامل ساختاري؛ رفتاري و زمينهاي به ترتيب اولويت داراي بيشترين تاثير بر نوآوري اجتماعي سازمان مورد مطالعه هستند؛ و در نهايت اينكه تاثير اين عوامل بر فرآيندهاي نوآوري اجتماعي در مراحل پنجگانه آن متفاوت است. عوامل ساختاري، بر اجرا در مقياس وسيع و ايجاد حس مشترك؛ عوامل زمينهاي بر اجرا در مقياس وسيع و نمونهسازي و عوامل رفتاري نيز بر ايجاد حس مشترك و اجرا در مقياس وسيع به ترتيب بيشترين و كمترين تاثير را دارند.

In an era,which the most significant specification is default of trust, globalization and ever-increasing changes in technology, the success of organizations are dependent upon innovative measures including employing new social patterns in interactions of employees. This issue known as social innovation shall lead to finding new solutions for needs, requirements and eventually fulfillment of organizational goals.Analyzing social innovation can promote the knowledge and recognition of organizational factors via highlighting the importance of social innovation. Accordingly, the present study was performed with the aim of examining the role of co-structural, context and content factors in the form of Three Dimensional Model in social innovation in an organization related to automotive industry. The statistical sample of the research is consisted of 130 managers, deputy heads and directors of various sectors of industry via using Chochran’sformula. The results illuminated three points. First, among main variables of this research, there is a positive and meaningful relation. Second, by comparing the three dimensional factors it turned out that co-structural, content and context factors respectively have the most impact on social innovation of the organization that is studied. Finally, the effect of these factors on social innovation processes is different in its quintet stages. Co-structural factors in execution in big scales and creating a common sense, context factors in execution in big scales and sampling and content factors in creating a common sense and execution in big scales respectively have the most and least impact.