شناسايي منابع انتشار دي اكسين ها و فوران ها در ايران و تعيين سهم آنها در ميزان سرانه انتشار در سال 1388

زمينه و هدف: دي اكسين ها و فوران ها تركيباتي بسيار سمي و خطرناكند كه از منابع طبيعي و فعاليت هاي انسان توليد مي شوند. اين تركيبات به علت پايداري و نيمه عمر بالايي كه دارند مدت زيادي در محيط باقي مانده و اثرات شديدي بر محيط زيست و انسان ها برجاي مي گذارند. هدف از اين مطالعه شناسايي منابع انتشار دي اكسين ها و فوران ها در ايران و تعيين سهم آنها در ميزان سرانه انتشار است. روش بررسي: در اين مطالعه، ابتدا منابع انتشار دي اكسين ها و فوران ها شناسايي و سپس با مراجعه به سازمان هاي متولي، داده هاي مورد نياز جهت برآورد ميزان انتشار از طريق پرسش نامه هاي مربوطه جمع آوري شد. سپس با استفاده از فاكتورهاي انتشار ارايه شده توسط برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد، ميزان انتشار هركدام از منابع برآورد گرديد. جهت آناليز داده ها از نرم افزار Excel استفاده شد. يافته ها: براساس نتايج حاصل ميزان انتشار دي اكسين ها و فوران ها در ايران در سال 1388 برابر 1957 g TEQ/yr بوده كه از اين مقدار g TEQ 8/705 وارد هوا شده و g TEQ 2/643 آن به صورت خاكستر باقي مي ماند. نتيجه گيري: سرانه انتشار دي اكسين ها و فوران ها در ايران µg TEQ/capital 4/26 است و بيشترين ميزان توليد در ايران مربوط به سوزاندن به طريقه روباز (g TEQ/yr 8/732) و توليد فلزات آهني و غيرآهني (g TEQ/yr 7/635) مانند مس، فولاد و آهن است