تبيين جغرافياي فني و معرفتي براي پايداري انجيرستان هاي فارس

Expression of Technical and Epistemic Geography for Sustainability at Estahban Fig Gardens in Fars Province

در حالی كه شرایط جغرافیائی، موقعیت، بستر و ساختار اجتماعی مخاطبان سازمان ترویج و آموزش كشاورزان، توسعه هم زمان فنی و معرفتی مخاطبان را از طریق آموزش می طلبد ولی واكاوی این سازمان نشان می دهد كه در این راستا فعالیت نمی كند. به همین دلیل یك تحقیق برای تبیین توسعه فنی و معرفتی انجیركاران با كمك آموزش همراه با هنر برای پایداری انجیرستان های شهرستان استهبان استان فارس به عنوان تنها منطقه انجیرستان دیم جهان انجام گرفت. برای این منظور از روش آزمایشی نیمه تجربی با طرح یك گروه كنترل تجربی و یك گروه شاهد با انجام پس آزمون استفاده گردید كه گروه تجربی، تحت تاثیر آموزش فنی همراه با هنر تصویرآفرینی قرار گرفت، امّا به گروه شاهد فقط آموزش فنی ارائه گردید و پس از آن، از هر دو گروه پس- آزمون با پرسشنامه به عمل آمد. از فهرست اسامی 4000 نفر اعضای تعاونی انجیركاران تعداد50 نفر، به طور تصادفی مشخص گردید و به طور تصادفی نیز بین دو گروه آزمودنی و شاهد تقسیم شدند. نتایج نشان داد كه آموزش همراه با هنر تصویرآفرینی، توانسته ‌است توسعه فنی و معرفتی معنی‌داری را در انجیركاران گروه آزمودنی نسبت به "اهمیت آب"، "روش های ذخیره رطوبت در خاك"، و "تمایل به استفاده از این روش ها" ایجاد نماید. به عبارت دیگر، هنر تصویرآفرینی توانسته است با برقراری ارتباط مناسب و آموزش اثربخش، توسعه فنی و معرفتی انجیركاران برای پایداری انجیرستان های شهرستان استهبان استان فارس را تسهیل نماید.

A study was carried out in Istahban; located in the East of the Fars Province. It has long been famous for its vast gardens and is the only region with dry fig production in the world. Yet, today, due to the water scarcity and drought in the region, it has been facing a crisis and attaining the moisture of the soil has turned out to be the only solution. Thus, two methods of attaining the soilʹs moisture that is pruning and mulching have been taught to fig producers in this region. An experimental research method using a Control and Experiment Design was used. The experiment group underwent a technical education accompanied by the art of imagination; while the control group only received a technical education. The main goal of this research was to investigate the role of the art of imagination in the fig producers’ epistemic and technical development to achieve sustainability. Results reveal that education accompanied by the art of imagination, has significantly affected the process of educating the fig producers in the preservation of soil moisture. They not only better learned the techniques but also were more deliberate in performing them. Thus it can be concluded that the art of imagination facilitates the process of education and increases its efficiency in the process of educating how important water is and their motivation in preserving it. ConclusionsThe environmental researches believe that the recommended techniques and technologies are good enough to change humans’ responsibilities to sustainability. The results of this study revealed that the experiment group shows a significant approach toward water and the methods to maintain soil moisture in this era of water crisis according to their technical and epistemic geography conditions