دريدا و دموكراسي

Derrida and Democracy

فلسفه واسازانه نمونه‌اي مطلوب براي نشان‌‌دادن چگونگي سازگاري نظامي فلسفي، با دموكراسي است. واسازي با نقد خودگرايي و ديگرستيزيِ سنت انديشه فلسفي در صدد بنيان ‌نهادن اصول فلسفي متناسب با اصل ديگرپذيري و دموكراسي برمي‌آيد. از طرف ديگر، مباحث دريدا در حوزه دموكراسي اجتماعي ـ سياسي، مانند دموكراسي آينده و چالش‌هاي پيش روي دموكراسي نيز ريشه در انديشه فلسفي او دارند. بدين‌ترتيب، دموكراسي و واسازي دو روي يك سكه‌اند، و فهم يكي بدون توجه به ديگري ميسر نيست. اين ارتباط، ناگسستني و ضروري است، و تفكر دريدا در باب فلسفه و سياست بر مدار آن شكل مي‌گيرد. دموكراسي آينده نيز به‌عنوان نتيجه اين ارتباط آيينه فلسفه و سياست دريدايي است.

The deconstructionist philosophy is a good example to show how systematic philosophy corresponds with democracy. Through criticizing egocentrism and enmity to others, deconstructionism is after relating the philosophical principles with the principle of acceptance of others and democracy. On the other hand Derridaʹs discussion of socio-political democracy like democracy of the future and the challenges democracy faces, also have its roots in his philosophical thinking. So Democracy and deconstructionism are two sides of the same coin and it is not possible to understand one without understanding the other. This is a strong relation and Derridaʹs idea about philosophy and politics is based on it. The democracy of future as the result of this relation is the mirror of Derridean philosophy and politics. The relation between philosophy and deconstructionist democracy and their interaction and effects on each other are among the main concerns of this paper.