تغيير ليپيدها، گلوكز و انسولين خون متعاقب مصرف كلريد آلومينيوم در موش‌هاي صحرايي

مقدمه: آلومينيوم، سومين عنصر فراوان پوسته زمين، ممكن است به روش‌هاي مختلفي وارد بدن شود. تماس بيش از حد با اين عنصر طيف وسيعي از بيماري‌ها را ايجاد مي‌كند. با توجه به مشكلات فراوان ناشي از تماس با اين عنصر، ممكن است ورود آن به بدن بر هموستاز ليپيدها، قند خون و ترشح هورمون‌ها تاثير گذاشته و از اين طريق زمينه‌ساز ديابت و بيماري‌هاي قلبي عروقي شود. لذا در اين مطالعه آثار مصرف خوراكي آلومينيوم بر شاخص‌هاي مذكور مورد مطالعه قرار گرفت. روش‌ها: 18 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به سه گروه تقسيم شدند. به آب آشاميدني (آب مقطر) آنها روزانه به مدت 7 هفته مقادير صفر، 100 و 200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن، آلومينيوم به شكل كلريد آلومينيوم اضافه شد. مقادير تري‌گليسريد (TG)، كلسترول تام (TC)، HDL-c و گلوكز پلاسما به روش آنزيماتيك اندازه‌گيري شدند و اندازه‌گيري انسولين پلاسما به روش ELISA انجام گرفت. جهت تاييد مقاومت انسولين شاخص HOMA-IR محاسبه گرديد. يافته‌ها: مصرف آلومينيوم سطح HDL-c را در گروه‌هاي آلومينيوم 100 و 200 به صورت معني‌داري كاهش (01/0P < ) و باعث افزايش نسبي TG و LDL-c شد. سطح گلوكز در گروه‌هاي 100 و 200 نسبت به گروه كنترل افزايش يافت. همچنين متعاقب مصرف 200 ميلي‌گرم آلومينيوم ميزان انسولين و HOMA-IR در حد معني‌داري نسبت به دو گروه ديگر افزايش يافتند (05/0P < ) اما تغييري در وزن سه گروه مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان داد قرار گرفتن در معرض آلومينيوم ممكن است با تداخل در متابوليسم قند خون و ليپيدها، و مقاومت به انسولين، زمينه ساز بروز ديابت نوع 2 و بيماري‌هاي قلبي عروقي باشد.