نيازسنجي پاركينگ هاي عمومي در مناطق شهري با استفاده از مدل هاي رياضي و آماري مورد شناسي: شهر كرمان

قرن بيستم رشد و توسعه بسياري را براي كشورهاي جهان به ارمغان آورد. از جمله اين ارمغان ها توسعه صنعت و تكنولوژي، شهرنشيني و ورود ماشين به زندگي مردم بود كه در قرن بيست و يكم نيز ادامه يافته است. چالش هاي فراواني زندگي شهري را تحت تاثير قرار داده است كه از آن جمله مي توان به حمل و نقل شهري، افزايش خودروي شخصي، ترافيك، كمبود پاركينگ و محل توقف وسايل نقليه اشاره كرد. شهرهاي بزرگ با دو مساله عمده در حوزه حمل و نقل شهري مواجه هستند: 1. افزايش روز افزون وسايل نقليه، خصوصاً وسايل نقليه شخصي؛ 2. كمبود پاركينگ. شهرهاي بزرگ و كلان شهرها با مشكلات بيشتري در اين زمينه روبرو هستند. شهر كرمان به دليل جمعيت زياد، تمركز فعاليت هاي شهري در مركز شهر و سطح گسترده اي از بافت هاي فرسوده، مشكلات زيادي در حوزه حمل و نقل دارد. يكي از مشكلات اين شهر، كمبود پاركينگ است كه در اين مقاله به آن پرداخته شده است. هدف مقاله پتانسيل سنجي نياز به پاركينگ در شهر كرمان است. روش تحقيق كمي و تحليلي است و سعي شده تا با كمك روش هاي مختلف مدل سازي رياضي و آماري مانند مدل وزني قرار دادي، AHP، تاپسيس و فازي علاوه بر شناسايي سطوح شهري با نياز بالا به پاركينگ در شهر كرمان، مناسب ترين مدل براي شناسايي اين پهنه ها مورد ارزيابي قرار گيرد. براي به دست آوردن نقشه هاي پهنه بندي از لايه هاي اطلاعاتي فاصله از بازار، تراكم مراكز تجاري، تراكم مراكز درماني، تراكم مراكز اداري، جمعيت، فاصله از بزرگراه، فاصله از بلوار، فاصله از خيابان، فاصله از مراكز آموزش عالي، فاصله از فرهنگسرا ها و فاصله از پارك ها مورد توجه قرار گرفته است. جهت ارزيابي مدل ها نيز از لايه هاي مربوط به پاركينگ هاي عمومي موجود و موقعيت بازار استفاده گرديد. نتايج نهايي نشان مي دهد كه بيشتر پهنه هاي با نياز بسيار زياد به پاركينگ در مركز شهر واقع گرديده اند و مدل وزني قرار دادي بهتر از ديگر مدل هاي به كار رفته توانست پهنه هاي با نياز بالا به پاركينگ را نشان دهد و مدل ها Topsis، AHP ، فازي سطوح با نياز فراوان به پاركينگ را در سطح پايين تري نشان مي دهند.