تحليل رابطه تجارت و نابرابري در كشورهاي منتخب

An Analysis of the Trade and Inequality Relationship aong The Selected Countries

اين تحقيق، اثرات ناشي از باز بودن تجارت بر نابرابري درآمد، در ايران و ده شريك اصلي تجاري ايران را طي سال هاي 2006-1990 مورد بررسي قرار مي دهد. الگوي اقتصادسنجي مورد استفاده در اين تحقيق، الگوي اسپيلمبرگو و لندنو (1999) است كه براي بررسي تاثير باز بودن تجارت بر نابرابري درآمد، با استفاده از موجودي نسبي عوامل توليد، برآورد مي گردد. لازم به ذكر است كه در اين تحقيق، موجودي عوامل توليد شامل سرمايه فيزيكي، زمين زراعي و منابع انساني است، به طوري كه منابع انساني، شامل نيروي كار تحصيل نكرده، نيروي كار با تحصيلات ابتدايي و نيروي كار با تحصيلات عالي است. اين الگو با روش داده هاي تابلويي طي سال هاي 2006-1990، برآورد شده است. نتايج، بيان گر اين مطلب هستند كه باز بودن، نابرابري را در كشورهايي ـ كه نيروي كار با تحصيلات ابتدايي و نيروي كار با تحصيلات عالي بيشتري نسبت به نيروي كار تحصيل نكرده دارند ـ كاهش مي دهد. هم چنين باز بودن، نابرابري را در كشورهايي كه از سرمايه و زمين زارعي فراوان برخوردارند افزايش مي دهد.