ارزيابي و انتخاب تامين‌كنندگان برون مرزي با تاكيد بر شاخص‌هاي ريسك

اين مقاله فرآيند ارزيابي تصميم‌گيري‌هاي واردات قطعات ساخته شده به‌طور كامل يا واردات قطعات جزيي آنها و مونتاژ آنها در داخل كشور را براي يك شركت توليدي مورد بررسي قرار مي‌دهد. از آنجايي‌كه اين نوع تصميم‌گيري‌ها با ريسك‌هاي متعدد مواجه است لازم است فرآيندي براي شناسايي اين نوع ريسك‌ها و همچنين نحوه مواجه با آنها مورد توجه قرار گيرد تا حتي‌الامكان اثرات اين نوع ريسك‌ها در فرآيند تصميم‌گيري كاهش يابد. با توجه به ماهيت چند معياره بودن مسيله، از روش‌ فرآيند تحليلي سلسله‌مراتبي غيرقطعي (UAHP) به منظور يافتن بهترين گزينه استفاده گرديد. با توجه به مشخص بودن گزينه‌هاي تصميم‌گيري، از فرآيند پايين به بالا براي تشكيل سلسله مراتب استفاده شد. ابتدا شاخص‌هايي كه تفاوت بين گزينه‌ها را در بر مي‌گرفت از ادبيات پژوهش و مصاحبه با خبرگان شركت به‌دست آمد. سپس شاخص‌هاي به‌دست آمده در سطوح بالاتر خود قرار گرفتند تا معيارها را تشكيل دهند. به اين ترتيب 3 معيار محصول، شركا و محيط مورد توجه قرار گرفت كه دربردارنده 12 شاخص بود. با تشكيل سلسله مراتب مسيله و انجام مقايسه‌هاي زوجي به‌طور غيرقطعي كه بجاي تخصيص يك عدد بيانگر ارجحيت بين دو معيار يا دو گزينه تصميم گيري، دامنه‌اي از اعداد را براي آن در نظر مي‌گيرد، دو مدل برنامه‌ريزي خطي يك بار با تابع هدف حداكثر‌سازي و بار ديگر با تابع هدف حداقل‌سازي بر اساس مقايسه‌هاي زوجي، تشكيل گرديد. به اين ترتيب حداقل و حداكثر ارزش هر گزينه تصميم‌گيري به‌دست آمد. نتايج پژوهش نشان داد كه بهترين گزينه تصميم‌گيري، انتخاب گزينه واردات محصول نهايي از هند و انتخاب آخر، گزينه واردات قطعات از هند و مونتاژ آنها در داخل كشور است. اين مطالعه در بحث مديريت زنجيره تامين و خريد مي‌تواند به عنوان چارچوب مناسبي تلقي گردد زيرا بخش مهمي از عمليات توليدي، همواره اتخاذ راهبردهاي مناسب براي تامين الزامات مورد نياز است.