بيان ژن و فعاليت آنزيمي پراكسيداز و پلي فنول اكسيداز در پاسخ به بيماري سپتورياي برگي گندم

بسياري از تنش هاي زنده و غيرزنده در گياهان منجر به تنش اكسيداتيو مي شود. پلي فنول اكسيداز و پراكسيداز دو آنزيم آنتي اكسيدان با نقشي مهم در حفاظت گياه در مقابل تنش ها هستند. به منظور بررسي بيان اين دو ژن و تغيير فعاليت آنزيمي آنها آزمايشي بر روي دو ژنوتيپ مختلف گندم نان حساس ( ژنوتيپ تجن) و متحمل (لاين شماره 10) به بيماري سپتورياي برگي گندم (Septoria tritici)، در شرايط گلخانه انجام گرفت. نمونه هاي برگي از گياهان آلوده شده با اسپورهاي S. tritici و مرحله دو برگي، در زمان هاي مختلف (سه ساعت تا بيست و يك روز) بعد از آلودگي جمع آوري شدند. نتايج نشان داد ميزان بيان ژن هاي پراكسيداز در اغلب زمان ها به جز روز اول و بيست و يك بعد از آلودگي در ژنوتيپ حساس از نمونه كنترل بيشتر بود. در مقابل، تعداد رونوشت هاي اين ژن در ژنوتيپ متحمل در كليه زمان هاي بعد از آلودگي از نمونه كنترل بيشتر بود. در تمام زمان هاي نمونه گيري تعداد رونوشت هاي پراكسيداز در ژنوتيپ حساس نسبت به ژنوتيپ متحمل به طور قابل توجهي كمتر بود. تعداد رونوشت هاي پلي فنول-اكسيداز در ژنوتيپ حساس سه ساعت بعد از آلودگي افزايش يافته اما در ساعات بعدي نه تنها افزايشي نسبت به نمونه كنترل نداشته بلكه كاهش چشمگيري نيز داشت. ميزان رونوشت اين ژن در ژنوتيپ متحمل در اكثر زمان ها بيشتر از تعداد آن در نمونه كنترل بوده و در روز دهم بعد از آلودگي به بيشترين ميزان خود رسيد. رونوشت هاي اين ژن در ژنوتيپ متحمل بيشتر از ژنوتيپ حساس در تمام زمان هاي نمونه گيري بود. همچنين نتايج آزمون فعاليت آنزيمي، نتايج بررسي بيان ژن ها را تاييد كرد. فعاليت پراكسيداز در ژنوتيپ متحمل در تمام زمان هاي نمونه گيري بيشتر از ژنوتيپ حساس بود و ميزان آن در ژنوتيپ متحمل در روز بيست و يكم به بيشترين سطح در مقايسه با نمونه كنترل و نمونه هاي ژنوتيپ حساس رسيد. طبق نتايج آزمون فعاليت پلي فنول اكسيداز، فعاليت اين آنزيم در ژنوتيپ متحمل در بيشتر زمان هاي نمونه گيري از نمونه كنترل و از تمام نمونه هاي ژنوتيپ حساس بيشتر بود. به نظر مي رسد كه اين دو ژن داراي نقش مهمي در فرايند تحمل مي باشند.