تاثير حمايت از حقوق مالكيت فكري بر مهاجرت نخبگان از كشورهاي منتخب درحال توسعه و توسعه يافته

نخبگان علمي به مثابه اصلي‌ترين ركن بنگاه‌هاي توليد دانش نظير دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها، بيشترين نقش را در فرآيند توسعه جوامع ايفا مي‌كنند. لذا مهاجرت تحصيل كردگان و متخصصين، كشور را به سمت توسعه نيافتگي سوق مي‌دهد و شكاف آن‌را با كشورهاي توسعه يافته عميق‌تر مي‌كند. يكي از موضوعاتي كه بر جريان خروج نخبگان از كشورهاي درحال‌توسعه تاثير قابل توجهي دارد، نظام حقوق مالكيت فكري مي‌باشد. حقوق مالكيت فكري از طريق ايجاد فضاي مناسب اقتصادي براي فعاليت نخبگان نقش بسيار مهمي در مهاجرت نخبگان ايفا مي‌كند. چراكه حمايت از حقوق مالكيت فكري موجب تشويق، تقويت و اشاعه فعاليت‌ها و خلاقيت‌هاي علمي، تحقيقاتي، صنعتي، فكري و هنري و در نهايت باعث كاهش انگيزه مهاجرت نخبگان خواهد شد. در همين راستا هدف اين مطالعه بررسي تاثير حمايت از حقوق مالكيت فكري بر مهاجرت نخبگان از دو گروه كشورهاي منتخب درحال توسعه و توسعه يافته به ايالات متحده آمريكا طي دوره زماني 1996-2009 با رهيافت پانل ديتا متوازن مي‌باشد. يافته‌هاي مطالعه حاكي از آن است‌ كه حمايت از حقوق مالكيت فكري ارتباط منفي بر مهاجرت نخبگان در در هر دو گروه كشورهاي درحال توسعه و توسعه يافته دارد. متغير انباشت مهاجرت نخبگان و شكاف رفاهي مابين كشورهاي مبدا و مقصد به‌طور مثبت مهاجرت نخبگان را متاثر مي‌كند. متغير سرمايه انساني نيز در كشورهاي توسعه يافته ارتباط مثبت و معنادار و در كشورهاي درحال توسعه ارتباط منفي و معناداري بر مهاجرت نخبگان دارد. همچنين كنترل فساد به‌طور منفي مهاجرت نخبگان را تحت تاثير قرار مي‌دهد.