اثر اكسيد روي نانو و توده اي بر بيان ترجيح مكاني شرطي شده ناشي از مرفين در موش هاي سوري

Effects of nano-ZnO and bulk ZnO on the expression of morphine-induced conditioned place preference in mice

غلظت يون روي (Zn2+) خارج سلولي فاكتور مهمي در تنظيم فعاليت اوپيوييدهاست، اما مطالعه چنداني در خصوص اثر اين يون در مقياس نانو بر وابستگي به اوپيوييدها صورت نگرفته است. هدف از اين تحقيق، مقايسه اثر نانوذرات اكسيد روي و نوع توده اي آن بر بيان ترجيح مكان شرطي شده ناشي از مرفين بوده است. در اين مطالعه از 112 سر موش سوري نر بالغ با وزن 3±25 گرم در 16 گروه (7 سر در هر گروه) استفاده شد. در مرحله اول، مقادير متفاوت مرفين (mg/kg, SC 10، 5، 5/2) به منظور تعيين مقدار موثر دارو براي القا ترجيح مكان شرطي شده با استفاده از متد طرفدار (Bias) تجويز شد. در مرحله دوم اثر مقادير متفاوت نانواكسيد روي (mg/kg, IP10 و 5، 5/2) و اكسيد روي توده اي (mg/kg, IP 10 و 5، 5/2) بر بيان ترجيح مكاني شرطي شده ناشي از مرفين ارزيابي گرديد. مرفين به صورت وابسته به دوز باعث افزايش زمان سپري شده در مكان دريافت مرفين گرديد (ترجيح مكان شرطي شده) (001p < /). اين افزايش در گروه دريافت كننده دوز (mg/kg 10 و 5) مرفين كاملاً معني دار بود. اكسيد روي نانو و توده اي قادر به القا ترجيح مكاني نشدند. نانواكسيد روي در كليه مقادير فوق (05/0P < ، 001/0P < ) و اكسيد روي توده اي در مقادير 5 و 10 ميلي گرم (001/0P < ) سبب كاهش معني دار بيان ترجيح مكان شرطي شده ناشي از مرفين (mg/kg5) گرديدند. نانوذرات اكسيد روي اثر مهاري قوي تري در مقايسه با نوع توده اي نشان داد. به نظر مي رسد، نانوذرات روي قابليت بيشتري براي مهار وابستگي به مرفين در مقايسه با نوع توده اي دارند و احتمال دارد اين اثر به واسطه تعامل بهتر با سيستم هاي نوروشيميايي درگير در فرآيند وابستگي به اوپيوييدها باشد.

Extracellular zinc ion is an important factor in regulation of opioids activity. However, little research on the effects of nanoscale zinc ion on opioids dependence has been done. So, the aim of this research was to compare the effects of zinc oxide nano particles and the bulk on the expression of morphine conditioned place preference (MCPP). In this study, 112 adult male mice weighing 25 ±3 grams in 16 groups (7 per group) was used. At first, different doses of morphine were given (2.5, 5, 10 mg / kg, SC) to determine the effectiveness of drug-induced conditioned place preference by using the bias method. Secondly, different doses of the nano zinc oxide and bulk zinc oxide (2.5, 5, 10mg /kg, IP) were administered to evaluate the expression of (MCPP). Morphine increased the spent time in place with receiving morphine as a dose dependent manner (CPP). The increases at dosage of 5 and 10 mg/kg morphine was significant (p < 0.001). Both nano and bulk zinc oxide could not induce place preference. Nano zinc oxide in all doses (p < 0.05, p < 0.001) and bulk-ZnO at dosage of 5 and 10 mg/kg (p < 0.001) decreased the expression of morphine-induced conditioned place preference, significantly. Therefore, nano zinc oxide is more potent than the bulk from for inhibition. It seems that nano zinc has more efficacy for inhibition of morphine dependence. This effect is probably due to better interaction with neurochemical systems which are involved in the process of opioid dependence.