ژيوپليتيك خلاهاي حقوقي مبارزه با آلودگي درياها

Geopolitics of Legal Gaps of the Fight against Marine Pollution

افزايش عبور و مرور دريايي با كشتي‌هاي تجاري، ناوهاي جنگي و زيردريايي‌ها و به دنبال آن گسترش آلودگي درياها در سده اخير، نه تنها منجر به تهديد و انهدام منابع حياتي و زيستگاه‌هاي دريايي شده است بلكه زمينه تنش و منازعه بين واحد‌ها و بازيگران سياسي را فراهم آورده و مي‌تواند تهديدي براي جامعه جهاني باشد. اگرچه الزامات حقوقي در اين عرصه براي مبارزه با آلودگي دريا‌ها به‌صورت دوجانبه، منطقه‌اي و بين‌المللي در قالب معاهدات و كنوانسيون‌ها منعقد شده است. اما به نظر مي‌رسد نارسايي‌هايي در اين عرصه از حقوق بين‌الملل دريا‌ها وجود دارد كه باعث تنش و منازعه بين كشور‌ها و ژيوپليتيك شدن درياها شده است. در اين راستا، پژوهش حاضر با به‌كار بردن خلا به واكاوي اين موضوع پرداخته است. نتايج پژوهش گوياي آن است كه خلاهايي در مبارزه با آلودگي دريا‌ها در الزامات حقوقي كه تاكنون تدوين شده، وجود دارد كه از مهم‌ترين دلايل آن، حاكميت‌محور بودن حقوق دريا‌هاست. ازاين‌رو، اين خلا‌ها به‌صورت همكاري، رقابت، تنش و منازعه، رفتار بازيگران سياسي را تحت تاثير قرار داده است تا آنجا كه ژيوپليتيسين‌ها ضمن طرح ژيوپليتيك زيست‌محيطي، اين خطر را احساس كرده و شكل‌گيري اجماع جهاني براي مبارزه با آلودگي‌هاي دريايي جهت كمك به حقوق‌دانان در پركردن اين خلاها را ضروري دانسته‌اند تا از اين طريق ضمن تدوين الزامات و قوانين با ضمانت اجرايي بالا، بتوان از پيامد‌هاي ژيوپليتيك آن جلوگيري و جامعه بشري به سمت صلح هدايت شود.

The increase of marine transformation with commercial vessels, warships and submarines and consequent pollution of sea in recent century, not only did threat and annihilate the vital resources and marine ecosystems, but it has also led to tension and conflict between divisions and political players and can be a threat to global community. Although legal requirements in this field to combat marine pollution in the form of bilateral, regional and international treaties and conventions have been signed, it seems that there are shortcomings in the field of international marine law that cause tension and conflict between countries and so, the geopolitics of the sea. In this regard, this study was conducted using gap to investigate this issue. The results indicate that there are gaps in the fight against marine pollution in the legal requirements that have already formulated, and the most important reason is that marine law is sovereign. Hence, these gaps as cooperation, competition, tension and conflict have affected the behavior of political players in a way that geo-politicians in addition to providing geo-environmental policy, they feel this risk. So, they have found necessary the formation of global consensus to combat marine pollution to help jurists fill this gaps. By this means, while executive guaranteed requirements and laws can be formulated, the geopolitical consequences can be prevented and humanity can be led towards peace.