تجزيه و تحليل عوامل موثر بر ميزان مشاركت در انتخابات رياست جمهوري ايران در سال 1392

Analysis of the Effective Factors on Voter Turnout in Iran’s Presidential Election in 2013

مشاركت، نيروي حياتي دمكراسي است. در واقع، سلامت نظام دمكراسي و رضايتمندي در آن، اغلب در ميزان مشاركت نمود مي‌يابد. بنابراين، درك اينكه چرا افراد حاضر به راي دادن مي‌شوند و چه عواملي محرك آنها براي مشاركت سياسي است، مي‌تواند براي تصميم‌گيري در حوزه‌هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي مفيد باشد. هدف اين پژوهش بررسي عوامل تعيين‌كننده بر ميزان مشاركت راي‌دهندگان در ايران است. در اين مطالعه، تحليل‌هاي رگرسيوني معمولي و اقتصادسنجي فضايي براي شناسايي عوامل موثر بر نرخ‌هاي مشاركت استان‌هاي مختلف در انتخابات رياست جمهوري سال 1392، به‌كار گرفته شده‌اند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد از ميان عوامل مختلف، بيكاري و عوامل سياسي ـ امنيتي تاثير منفي و ميزان آراي كانديداي تحول‌خواه اثر مثبتي بر نرخ مشاركت راي‌دهندگان داشته ‌است. همچنين نتايج تحليل‌هاي فضايي نشان مي‌دهد كه وابستگي معناداري ميان نرخ‌هاي مشاركت راي‌دهندگان وجود ندارد.

Participation is the lifeblood of democracy. Indeed, the health and satisfaction of a democracy is often seen in its level of turnout. Therefore, understanding of the reason of voting by people, and stimulating factors of political participation, can be helpful for decision making in the political, economic, and social spheres. This study aims to investigate the determinants of voter turnout in Iran. In this study, the analysis of the conventional regression and spatial econometrics have been used to identify effective factors on voter turnout of the various provinces in presidential elections in 2013. The results indicate that among the various factors, unemployment and political- secure factors have had a negative impact, and the amount of the reformist candidates’ votes has had a positive effect on voter turnout. Spatial analysis also shows that there is no significant dependence between rates of voters’ participation.